طراحی مدل تاب آوری استارتاپ های مبتنی بر فاوا با رویکرد آمیخته

امروزه شاهد رشد روزافزون استارتاپ‌ها و اثر آنها بر اقتصاد کشورها هستیم، اما نرخ بالای شکست آنها خصوصاً در فازهای ابتدایی چرخه حیات، به چالشی اساسی در جامعه علمی و حرفه‌ای تبدیل شده است. هدف از این مقاله، توسعه مدل تاب آوری استارتاپ‌های مبتنی بر فاوا در طول چرخه حیات آنها است. برای این منظور از روش تحقیق آمیخته-اکتشافی استفاده شد و در فاز کیفی، با بهره از استراتژی مطالعه چندموردی، نمونه‌گیری هدفمند چهار استارتاپ پی‌پینگ، آچاره، اوبار و کشمون و تحلیل مضمون داده‌های جمع آوری شده از مصاحبه‌ها و بررسی مستندات و اخبار در نرم افزار اطلس تی7[1]، مدل تاب آوری استخراج شد. پس‌ازآن در فاز کمّی، با اتکاء به نتایج 190 پرسشنامه از زیست بوم شرکت‌های استارتاپی ایران و با استفاده از رویکرد حداقل مربعات جزئی در نرم افزار اسمارت پی ال اس3[2]، مدل توسعه یافته مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهد مدل تاب آوری استارتاپ دارای سه بعد چالش (با مولفه‌های چالش محصول، تکنولوژی، تیم، مالی و قانونی)، اقدام (با مولفه‌های چرخش، ارزش پیشنهادی، مشتری‌سازی ناب، ساخت پلتفرم، اقدام درونی و محیطی)، و پیشرانه گذر (با مولفه‌های قابلیت‌های کلیدی تیم و نقش زیست‌بوم استارتاپ) است. این عوامل بازدارنده و کمک کننده تاب آوری، می‌توانند به عنوان نقشه راهنمای موسسین استارتاپ در طول چرخه حیات عمل نمایند.

Towards a resilience model for ICT startups (Mix method)

Today, we are witnessing the rapid growth of startups and their impact on the economies of countries, but their high failure rates, especially in the early stages of the life cycle, have become a major challenge in the scientific and professional community. The purpose of this article is to develop the resilience model of ICTbased startups throughout their lifecycle. For this purpose, the exploratory mixed research method was used. In the qualitative phase, using multicase study strategy, purposeful sampling of four startups (PayPing, Achareh, Ubaar, Keshmoon) and theme analysis of data collected from interviews and review of documentation and news in Atlas.ti7 software, the resilience model was extracted. Then, in the quantitative phase, the developed model was evaluated based on the results of 190 questionnaires from the Iranian startup ecosystem and using the partial least squares approach in SMART PLS software. The findings show that the startup resiliency model has three dimensions of challenge (with components of product challenge, technology, team, financial, and legal), action (with components of rotation, value proposition, lean customer, platform building, internal and environmental action), and progressing factor (with key team components and startup ecosystem impact). These inhibitory and auxiliary factors can serve as a guide for startup founders throughout the life cycle.