بررسی رابطه گرایش کارآفرینانه اجتماعی و عملکرد کارآفرینانه در موسسات غیر انتفاعی

رفتار کارآفرینانه در سازمان غیرانتفاعی‌ (بخش سوم) که شاخصه متمایزکننده‌شان، از سازمان‌های اقتصادی، اولویت هدف اجتماعی و منع توزیع سود است، توجه کنشگران و محققان را جلب کرده و مفهوم کارآفرینی اجتماعی سازمانی برای پرداختن به آن توسعه داده شده است. هدف تحقیق حاضر کمک به تبیین کارآفرینی اجتماعی سازمانی است. بدین منظور، رابطه همزمانی گرایش کارآفرینانه اجتماعی و عملکرد کارآفرینانه را در سازمان‌های غیر انتفاعی بررسی می‌کند. همچنین، نقش تعدیلگری ساختار مدیریت مشارکتی و الگوهای سازمانی را در این رابطه مورد سنجش قرار می‌دهد. این تحقیق برحسب هدف از نوع کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی همبستگی است؛ که راهبرد تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی را بکار گرفته است. جامعه آماری، شامل موسسات غیر انتفاعی تثبیت شده فعال در شهر تهران هستند. فرضیات تحقیق در 55 نمونه و در سطح تحلیل سازمانی مورد آزمون قرار گرفته‌اند و پرسشنامه محقق ساخته ابزار جمع‌آوری داده‌ها بوده است. یافته‌ها نشان دادند گرایش کارآفرینانه اجتماعی که در این تحقیق داشتن رفتارهای نوآورانه، مدیریت ریسک و پیشگامی مشروط به ایجاد ارزش اجتماعی تعریف شده است، رابطه معناداری با عملکرد کارآفرینانه دارد و در صورت وجود ساختار مدیریت مشارکتی و الگو پذیری از سازمان‌های کارآفرین اجتماعی، این رابطه تقویت می‌شود.

Investigating the relationship between Social Entrepreneurial Orientation (SEO( and Entrepreneurial Performance at Not for Profit Organizations(NFPs)

In recent decade entrepreneurial behavior at not for profit organizations that priority of social purpose and forbidden profit distribution are their distinguishing characteristics of their economic counterparts is considered by actioners and researchers and the concept of “organizational social entrepreneurship” is developed to assess the phenomenon. Purpose of this paper is to help to explain the social intrapreneurship. To reach this, present study explores the relationship between social entrepreneurial orientation and social entrepreneurial performance and the mediating role of cooperative management structure and social organizational role models in the relationship. To do this, at the first stage we conceptualized the social entrepreneurial orientation and developed questionaries’ to measure it. Next we applied multiple variable regressions with hierarchical strategy exploring the relationship between variables among active, established formal NFPs in Tehran city. taking organizational level of analysis, we use managerial perception approach. Results indicate that social entrepreneurial orientation that defined as having innovation, proactive and risk management subject to social value creation have significant relationship with social intrapreneurship performance. In addition, in presence of cooperative management structure and social organizational role models the relationship is been reinforced