عامل القایی هایپوکسی یک آلفا، فاکتور رشد اندوتلیال عروق و یک جلسهتمرین شنای زیر آبی

سابقه و هدف: سطوح سرمی عامل القایی هایپوکسی یک آلفا (hif-1α) و عامل رشد اندوتلیال عروق (vegf)  به عنوان فاکتورهای مهم در فرایند رگ زایی، با فعالیت ورزشی تغییر مى کنند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی پاسخ سطوح سرمی hif-1α، vegf و درصد اشباع اکسیژن مویرگی محیطی (spo2) متعاقب 1 جلسه تمرین شنای زیر آبی در مردان جوان بود. مواد و روش ها: ده شناگر مرد (میانگین سن 26/2± 30/23 سال و شاخص توده بدنی 91/3± 80/23 کیلوگرم بر متر مربع)، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تمرین شامل 20 متر شنای زیر آبی بود که 10 بار تکرار شد و بین هر 2 تکرار نیز 1 دقیقه استراحت در نظر گرفته شده بود. نمونه‌گیری خون، قبل، بلافاصله و 2 ساعت پس از اجرای تمرین انجام شد. میزان spo2 قبل، بلافاصله پس از هر تکرار و 1 دقیقه بعد از اتمام تمرین اندازه‌‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری(05/0=p )یافته‌ها: یک جلسه تمرین شنای زیر آبی، موجب افزایش معنادارvegf  سرم بلافاصله پس از تمرین شد (02/0=p) و 2 ساعت پس از تمرین به حدود سطح پایه بازگشت (67/0=p). سطح سرمیhif-1α  بلافاصله پس از تمرین تغییر معناداری نداشت (99/0=p)، اما 2 ساعت پس از تمرین کاهش معناداری داشت (01/0=p). علاوه بر آن، تغییر معناداری در میزان spo2 در هر 2 زمان پس از تمرین مشاهده نشد (05/0=p).   نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات شنای زیر آبی، با کاهش سطح سرمی hif-1α  و افزایش سطح سرمی vegf می تواند به عنوان یک عامل در شروع فرایندهای رگ زایی مشارکت داشته باشد و در جهت افزایش چگالی مویرگی در ورزشکاران مورد مطالعه قرار گیرد.