بررسی تاثیر بی تمرینی وتمرین مجدد برمتغیرهای ساختاری بطن چپ وزنه برداران نخبه

زمینه و هدف: تغییرات ساختاری  بطن چپ در پاسخ به فعالیت ورزشی نسبت به سایر بخش‌های قلب بیشتر است. با این حال، بی تمرینی می تواند سازگاری‌های ساختاری بطن چپ را نیز تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات بی تمرینی و تمرین مجدد بر ساختار بطن چپ وزنه برداران نخبه جوان با استفاده از متغیر های اکوکاردیوگرافیک می باشد. روش شناسی: ده وزنه بردار نخبه (میانگین و انحراف معیار سن 8/3±1/19 سال، وزن23±1/104کیلوگرم، قد 2/4±1/179 سانتیمتر) به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. پس از معاینات پزشکی، اکوکاردیوگرافی نقطه به نقطه قلب پس از دو ماه تمرین و متعاقب آن 4 هفته بی تمرینی و یک و دو ماه تمرین مجدد انجام شد. شاخص های توده سازی مجدد بطن چپ به عنوان  الگوی هایپرتروفی قلب محاسبه شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss و با استفاده از روش اندازه گیری مکرر مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته‏ ها: توده تام بطن چپ و ضخامت دیواره پشتی درسیستول به طور معنی داری پس از دوره بی تمرینی کاهش(میانگین تفاوت ها به ترتیب67/9±11 گرم (006/0>p) و 51/1 ±05/3 میلیمتر (002/0>p)) و پس از دوره تمرین مجدد  به طور معنی داری افزایش (میانگین تفاوت ها به ترتیب 5/24±40 گرم (015/0>p) و 66/1±2 میلیمتر(022/0>p) یافت. درحالی که پس از دوره بی تمرینی و تمرین مجدد مقادیر ضخامت پایان دیاستول وسیستول دیواره بین بطنی و ضخامت دیواره پشتی در پایان دیاستول تغییری نکرد (073/0>p). نتیجه ‏گیری: به نظر می رسد که بی تمرینی رابطه معکوسی با توده سازی بطن چپ دارد. یافته های ما به طور ویژه نظریه مورگانروس در زمینه توده سازی بطن چپ در پاسخ به تمرینات شدید مقاومتی را مورد حمایت نسبی قرار می دهد. این یافته ها با آنچه که در دیگر ورزشکاران نخبه درمطالعات گذشته مشاهده شده متفاوت است که نیازمند بررسی های بیشتر است.