اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح رزیستین بافت چربی زیرپوستی و احشایی موش های صحرایی

سابقه و هدف: رزیستین یکی از فاکتورهای مهم ترشح شده از بافت چربی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات 5 هفته تمرینات تناوبی شدید (hiit) بر سطوح رزیستین در بافت های چربی زیرپوستی و احشایی  موش های صحرایی بود. مواد و روش ها: 20 سر موش صحرایی (میانگین سنی 8 هفته و میانگین وزن 10±190 گرم) به طور تصادفی به دو گروه تمرین hiit و گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل دوهای سرعتی با شدت بالا بود که پنج جلسه در هفته و به مدت پنج هفته انجام گرفت. آزمودنی ها در هفته اول با سرعت  m/min37 در 6 وهله دو دقیقه ای فعالیت کردند. سپس حجم و شدت تمرین به تدریج افزایش یافت تا در هفته پنجم تعداد وهله ها به 12 و سرعت به m/min 52 رسید. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بی هوش و بافت های مورد نظر استخراج شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون تیمستقل استفاده شد، همچنین سطح معنی داری 0.05 p≤ در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که 5 هفته تمرین hiit باعث کاهش معنی داری در سطوح رزیستین چربی احشایی و زیرپوستی و نیز انسولین پلاسمایی شد (به ترتیب، 0.001 p≤، 0.001 p≤، 0.001 p≤). با این حال، تغییر معنی داری در گلوکز پلاسمایی مشاهده نشد (p=0.752). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که 5 هفته تمرینات hiit می تواند باعث کاهش سطوح رزیستین در بافت چربی احشایی و زیر پوستی شود. بنابراین، این تمرینات به دلیل حجم کم و کاهش سطوح رزیستین می تواند در کاهش خطرات مرتبط با افزایش آن سودمند باشد.