تاثیر هیستومورفومتریک و هیستولوژیک شنای استقامتی بر بیضه‌ی موش‌های بالغ نر ویستار

سابقه و هدف: فعالیت بدنی در کنار اثر مطلوب بر برخی سیستم های بدنی ممکن است با اختلال برخی دیگر همراه باشد. با وجود اینکه تمرین استقامتی «تمرین طلایی» برای سلامت عمومی به شمار می رود؛ اما براساس نتایج مطالعاتی این نوع تمرین می تواند با اختلال سیستم تولید مثل همراه باشد؛ هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر شنای استقامتی بر شاخص های هیستومورفومتریک بیضه موش صحرایی نر بالغ ویستار (موش) بود.مواد و روشها: برای این منظور 10 موش، تصادفی به 2 گروه شاهد (5=n) و شنای استقامتی (5=n) تقسیم شدند. موش های گروه آزمایش 6 هفته، هفته ای سه جلسه تحت شنای استقامتی 45 دقیقه ای قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه شنا، موش ها به روش آسان کشی قربانی و با فتها برای بررسی پارامترهای هیستومورفومتریک به آزمایشگاه ارسال شد. داده ها با آزمون t مستقل در سطح آلفای 0.05 در محیط نرم افزار spss نسخه ی 24 تحلیل شد.یافته ها: شاخص های تمایز لوله ای(tdi) (0.001=p )، ضریب تجمعی (ri)(0.00=p)، شاخص اسپرمیوژنز(si)(0.00=p )، تعداد سلول های سرتولی (0.01=p ) گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود؛ اما تفاوت از نظر شاخص های سلول های لیدیگ (0.45=p)، ضخامت کپسول بیضه (0.07=p)، قطر لوله ی اسپرم ساز(0.92=p)، ارتفاع اپی تلیوم لوله ی اسپرم ساز(0.117=p)، تعداد لوله های اسپرم ساز (0.51=p ) و قطر لومن داخلی لوله های اسپرم ساز (0.29=p ) معنی دار نبود. نمای هیستولوژیکی بیضه گروه شنا حاکی از اختلال شدید اسپرماتوژنز بود.نتیجه‌گیری: بنابراین، شنای استقامتی با پروتکل استفاده شده در این پژوهش می تواند زمینه ساز اختلال سیستم تولید مثل و باروری باشد. با توجه به جایگاه فعالیت استقامتی در سلامت عمومی به ویژه سلامت قلبیعروقی، برای پیشگیری از پیشامد چنین عارضه ای باید به فکر راه کارهای مکمل یا تغییر مولفه های تمرینی برای فعالیت استقامتی بود.

Histomorphometric and Histologic Effect of Endurance Swimming on the Testis of Adult Wistar Rats

Background Purpose: Exercise along with the desired effect on some physical systems may be associated with the disorder of other systems. Although endurance training is a golden exercise for general health, but based on the scientific studies, it can be associated with reproductive system disorders; the purpose of the present study was to investigate the effects of endurance swimming on the histomorphometric indices of testis in adult male Wistar rats. Methodology: For this purpose, rats (N=10) were randomly divided into control (C) (n=5) and endurance swimming (ES) (n=5) groups. The rats in ES group were exposed to 45 minutes’ endurance swimming, three sessions a week for 6 weeks. Fortyfive hours after the last swim session, rats were euthanized, research ethics considered. Their testes were placed in 10% buffered formalin solution and sent to the laboratory for histomorphometric evaluations. Data were analysed using independent ttest at α=0.05. Results: Tubular differentiation indices (TDI) (p=0.001), cumulative coefficient (RI) (p=0.00), spermiogenesis index (SI) (p=0.00) and number of Sertoli cells (p=0.01) of ES group were significantly less than C group, but differences in Leydig cell parameters (p=0.45), testicular capsule thickness (p=0.07), tube diameter Spermatogenesis (p=0.92), sperm tubeforming epithelium height (p=0.117), number of spermatogenic tubes (p=0.51) and inner tube lumen diameter Spermatogenesis (p=0.29) were not significant. The histological profile of the testis of ES group showed severe spermatogenesis. Conclusion: Endurance swimming protocol of this study can provoke reproductive and infertility disorders, and given the role of endurance activity in public health, especially cardiovascular health, complementary strategies should be considered to prevent the occurrence of such complications.