بررسی ارتباط بین چاقی مرکزی و آمادگی قلبی تنفسی در اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه مازندران

سابقه و هدف:چاقی، بویژه چربی احشایی با مشکلات بهداشتی از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، دیابت نوع 2، سرطانها و مرگ زودرس مرتبط می باشد. هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین چاقی مرکزی و آمادگی قلبی تنفسی در اعضای هیات علمی و کارمندان مرد و زن دانشگاه مازندران بود.  مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی به روش داوطلبانه روی 300 نفر از پرسنل دانشگاه مازندران انجام شد. شاخصهای ترکیب بدنی (bmi، محیطهای دور لگن، کمر و گردن)،چاقی مرکزی (sbsi، bai، whr و whtr) و شاخصهای عملکردی (تعداد گامها در روز و vo2max پروتکلهای شاتل و گام شمار ) بررسی شد. داده ها با استفاده از روشهای آماری t مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شد.یافته ها: همبستگی معکوس معنی داری بین شاخصهای چاقی مرکزی(whr، whtr ،bai و (sbsi و شاخصهای آمادگی قلبی و تنفسی( vo2max گام شمار ، vo2max شاتل و تعداد گامهای طی شده در روز ) در اعضای هیات علمی و کارمندان مرد و زن دانشگاه مازندران وجود داشته است (0.05>p).نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که کاهش شاخصهای چاقی مرکزی همسو با میزان آمادگی قلبی تنفسی در اعضای هیات علمی و کارمندان مرد و زن دانشگاه مازندران است.

The Relationship Between Central Obesity and Cardiovascular Readiness in Employees and faculty members of Mazandaran University

Background &Purpose: Obesity, and in particular excessive visceral fat, is associated with a number of health problems, including increased risk of cardiovascular disease, type 2 diabetes, some types of cancer and early death. The main objective of this study was to examine the association between central obesity and cardiovascular fitness in male and female faculty members and Employees of the University of Mazandaran. Methodology: This crosssectional study was performed on 300 employees of Mazandaran University. Body composition indices (BMI, circumference of the pelvis, waist circumference, neck circumference), central obesity (SBSI, BAI, WHR and WHtR), and functional indicators (number of steps taken per day and Vo2max shuttle and pedometer protocols) ) were studied. Data was analyzed by ttest, oneway ANOVA and Pearson correlation. Results: The results of this study showed a significant reverse correlation between central obesity indices (WHR, WHtR, BAI and SBSI) with cardio respiratory fitness indicators (Vo2max, Pedometer, Vo2max Shuttle and number of steps taken per day) (P≤0.05) Conclusion: The findings of this study showed that the reduction of central obesity indexes is consistent with the level of cardiopulmonary preparedness in male and female faculty members and Employees of the University of Mazandaran.