اثر آنی کفی حمایت کننده قوس طولی داخلی پا بر روی کینماتیک سه عدی اندام تحتانی در کودکان با کف پای صاف منعطف

سابقه و هدف: ارتزهای پا اغلب برای اصلاح تغییرات الگوی راه رفتن مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف این مطالعه بررسی این موضوع که چگونه ارتز پا قادر به تعدیل مقادیر کینماتیک سه‌بعدی مفاصل مچ پا، زانو و ران در طی فاز استقرار راه رفتن در کودکان دارای کف پای منعطف می‌باشد. مواد و روش‌ها: داده‌های کینماتیکی سه‌بعدی از 15 کودک پسر (میانگین سنی: 1.5±10.3 سال) با کف پای صاف متعطف جمع‌آوری گردید. جهت ثبت داده‌های کینماتیکی از یک سیستم تحلیل حرکتی vicon استفاده شد. مداخله پژوهش حاضر استفاده از کفی حمایت‌کننده قوس طولی داخلی پا بود. جهت تحلیل آماری از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری استفاده شد (0.05=α). یافته‌ها: نتایح تحلیل داده‌ها نشان داد که کفی کفش می‌تواند سبب کاهش اوج چرخش خارجی زانو (0.01>p) و ران (0.05>p) و اوج زاویه آبداکشن زانو (0.01>p) گردد. در مفصل مچ پا، استفاده از کفی اوج داده‌های کینماتیکی را در هر سه بعد در سمت غیربرتر تغییر نداد (p>0.05). نتیجه‌گیری: ارتز مورد استفاده در پژوهش حاضر اثرات سیستماتیک مثبتی را بر روی داده‌های کینماتیکی طی فاز استقرار راه رفتن نشان داد. بنابراین می‌توان استفاده از این کفی را در کوردکان پسر دارای کف پای صاف توصیه نمود. بعلاوه، یافته‌های پژوهش حاضر می‌تواند به عنوان راهنمای مناسبی برای تحقیقات آینده در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد