تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی ناپایدار Trx به همراه تمرین هندبال بر سطوح پلاسمایی Igf-I و Igfbp-3 بازیکنان دختر نوجوان هندبال

سابقه و هدف: نشان داده شده است برنامه های تمرین قدرتی در شرایط ناپایدار برای بهبود قدرت و توان و توانایی پرش مناسب هستند. با این حال ، در مورد تاثیر تمرین مقاومتی ناپایدار trx بر عوامل رشدی در مطالعات بسیار اندکی مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی ناپایدار trx به همراه تمرین هندبال بر سطوح igf-i  وigfbp-3  بازیکنان دختر نوجوان هندبال بود. مواد و روش ها: 19 بازیکن هندبال دختر  باشگاهی با حداقل 2 سال سابقه تمرین مداوم و دامنه سنی 1714 سال انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه تجربی اول (9 نفر) تمرین trx به همراه تمرینات هندبال را انجام دادند و گروه تجربی دوم (10 نفر) تنها در تمرینات هندبال شرکت کردند. پروتکل تمرینی trx به صورت دو ماکروسیکل چهار هفته ای مجزا ، سه روز در هفته ( به جز روز هایِ تمرینی هندبال) اجرا شد؛ ماکروسیکل اول شامل 9 و ماکروسیکل دوم 11 حرکت بود که به مدت 15 دقیقه تمرین اصلی برای هر آزمودنی در هر جلسه در 8 هفته انجام شد. شدت تمرین با افزایش تعداد تکرار ها، تغییر شیب آزمودنی از سطح زمین و ارتفاع باند کنترل شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از دوره تمرینی به منظور اندازه گیری مقادیر igf-i و igfbp-3 خون گیری در حالت ناشتا انجام شد. از آزمون تی وابسته جهت تغییرات درون گروهی و از آزمون تحلیل کوواریانس آنکووا جهت بررسی تفاوت های بین گرو هی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد اگر چه  میزان igf-i  در گروه تمرین هندبال افزایش معنی داری را  نشان داد (0.014=p) با این حال ، در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. میزان igfbp-3 در هر دو گروه کاهش معنی داری داشت (تمرین trx به همراه تمرین هندبال0.012=pو تمرین هندبال0.001=p).  با این حال ، تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود نداشت.   نتیجه گیری:  با توجه به نتایج پژوهش حاضر هشت هفته تمرین مقاومتی trx به همراه تمرین مداوم هندبال موجب پروتئولیز igfbp-3 و افزایش دسترسی زیستی igf-i شده که می تواند در اثرات آنابولیک این شیوه تمرین موثر باشد.