تاثیر شش هفته تمرین اصلاحی منتخب بر سیندروم متقاطع فوقانی ورزشکاران بالای سر

مقدمه و هدف: فعالیت جسمانی و ورزش، باعث سازگاری های اسکلتی عضلانی در بدن ورزشکاران می شوند. ایمبالانس های عضلانی ای که در اثر فعالیت های مکرر بالای سر ایجاد می شوند، پاسچر فوقانی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. این الگوی عدم تعادل عضلانی که در ورزش های پرتابی و بالای سر دیده می شود، به عنوان سیندروم متقاطع فوقانی، توسط جاندا مطرح گردید،که غالبا با ناهنجاری های سر و شانه به جلو، کتف های دور شده و کایفوزیس افزایش یافته سینه ای همراه است و به مرور زمان دردناک شدن شانه را به دنبال دارد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات اصلاحی منتخب بر سیندروم متقاطع فوقانی ورزشکاران بالای سر بود. روش شناسی: روش تحقیق حاضر نیمه تجربی بود. نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب و جهت اندازه گیری زاویه کایفوز از خط کش منعطف و زوایای سر و شانه به جلو از روش تصویربرداری نیم رخ بدن استفاده شد. بر اساس این اندازه گیری 33 ورزشکار با سابقه فعالیت 6 الی 15 سال و دامنه سنی 18 الی 35 سال که دارای سه ناهنجاری سر و شانه به جلو و کایفوز سینه ای افزایش یافته به طور همزمان بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان زاویه سر به جلو، زاویه شانه به جلو و زاویه کایفوز سینه ای به ترتیب، در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معنی داری دارد (f1,30 = 23.564, sig = 0.000, eta = 0.440،  f1,30 = 117.376, sig = 0.000, eta = 0.796، f1,30 = 59.195, sig = 0.000, eta = 0.664).  نتایج نشان داد که زاویه سر به جلو، زاویه شانه به جلو و زاویه کایفوز سینه ای گروه تجربی بعد از شرکت در برنامه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته است. نتیجه گیری: بنابراین در طراحی و اجرای برنامه اصلاحی با هدف رفع سیندروم متقاطع فوقانی در ورزشکاران بالای سر، انجام یک برنامه تمرینی منتخب که همزمان بر اصلاح سه ناهنجاری سر و شانه به جلو و کایفوز سینه ای افزایش یافته تمرکز داشته و همزمان نیز با تمرینات تخصصی ورزشکاران اجرا گردد، می تواند موجب کاهش میزان سیندروم متقاطع فوقانی در ورزشکاران بالای سر گردد.