اثر تمرین متقاطع دو-شنا به شکل hit بر توان هوازی و بی‌هوازی دوندگان نیمه‌استقامت زن

مقدمه و هدف: پژوهشگران و مربیان در جستجوی موثرترین روش ها برای بهبود اجرای ورزشی هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ توان هوازی و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک به دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا (hit) بود. روش شناسی: در این پژوهش، 16 نفر از دوندگان نیمه استقامت زن خرم آباد (سن: 2.89±22 سال، قد: 4.76± 165.8 سانتیمتر، وزن 8.52±58 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تمرین hit دو و گروه دوم تمرین hit دوشنا را به صورت ترکیبی، سه روز در هفته (دو روز دو و یک روز شنا)، به مدت چهار هفته انجام دادند. برای تعیین توان هوازی و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک به ترتیب از آزمون های bruce بیشینه و rast استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون هایt زوجی و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که در دو گروه توان هوازی افزایش غیرمعنادار و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک در دو گروه افزایش معنادار داشت (p نتیجه گیری: دو نوع تمرین hit اثر مشابهی بر توان هوازی و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک دوندگان زن نیمه استقامت دارد.