معرفی کتاب: جنگ‌های نوین

امروزه بررسی عمیق و علمی جنگهای کهن و نوین در برنامه‌های درسی دانشگاههای نظامی دنیا گنجانده شده است؛ زیرا تنها راه رشد اندیشه نظامی در فرماندهان و افسران نظامی، آگاهی آنها از چگونگی کاربرد تاکتیک در جنگهای گذشته، چگونگی استفاده از نیروها و فلسفه جنگ از دوران گذشته تا امروز است. اما پاسخ به این پرسش که «با توجه به تحولات اخیر، چه حادثه‌ای را می‌توان و چه حادثه‌ای را نمی‌توان جنگ نامید؟»، دست‌کم بعد از یازده سپتامبر سال 2001 از حالت مسیله‌ای صرفاً‌ آکادمیک خارج شده و در سیاست جهانی اهمیت فراوان یافته است. نویسنده کتاب حاضر تلاش کرده است تا پاسخی برای حل این مسیله بیابد. وی معتقد است در چند دهه اخیر، شکل جنگ به مرور تغییر یافته و این تغییر، مدتهای مدید از دید ناظران سیاسی پنهان مانده است. به نظر می‌رسد جنگهای کلاسیک بین کشورها ـ که سناریوهای جنگ سرد از آن متاثر بود ـ به تاریخ پیوسته است؛ دولتها نقش قدرت انحصاری جنگ را از دست داده و نقش‌آفرینان شبه دولتی و بعضاً خصوصی، جای آنها را گرفته‌اند ـ از جنگ سالاران محلی، گروههای چریکی و نهادهای جذب و به‌کارگیری سربازان مزدور در سراسر دنیا گرفته تا شبکه‌های تروریسم بین‌المللی ـ مجموعه‌ای که جنگ برای آنها به بازار کار دایمی تبدیل شده است. بسیاری از این افراد ـ و نه تمامی آنها ـ سوداگران جنگ هستند که با هزینه شخصی، جنگ را بر پا کرده و مخارج ضروری آن را نیز از طرق مختلف تامین می‌کنند. شکل تامین هزینه در جنگهای نوین با جنگهای کلاسیک بین کشورها همواره متفاوت است و این خود، یکی از مهمترین مقولـه‌های جنگ است. اشکال مختلف تامین مخارج جنگهای نوین باعث شده است که غالب این جنگها چندین دهه طول بکشد؛ بی‌آنکه چشم‌اندازی برای صلح وجود داشته باشد. چنانچه درصدد درک ویژگیهای جنگهای نوین باشیم، باید بیش از هر چیز به زیرساختهای اقتصادی آنها توجه کنیم.