نقش بسیج سازندگی در امنیت پایدار

توسعه اقتصادی و اجتماعی ناموزون، شکاف و میزان بهره‌مندی اقتصادی مرکز- پیرامون، عوارض ناگواری بر زندگی اجتماعی، امنیت اقتصادی، مناطق محروم و دورافتاده داشته و دارد. بر همین اساس و در راستای کمک به رفع عقب‌ماندگی‌های این مناطق، ایده‌ و طرح بسیج سازّندگی به عنوان یکی از راهبردهای محرومیت‌زدایی در مناطق محروم از سوی مقام معظم رهبری بیان شده است که از سه جنبه: کمک به توزیع عادلانه امکانات در مناطق محروم و جلب مشارکت، هدایت نیروی جوانان وخدمات داوطلبانه عمومی و در نهایت تاثیر بر توسعه زیرساختهای امنیت پایدار، قابل بررسی و تحلیل است. این مقاله با هدف «تحلیل و تبیین نقش فعالیتها و اقدامات بسیج سازندگی در امنیت پایدار» به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. نتایج بررسی نشان می‌دهد، فعالیتها و اقدامات انجام شده در عرصه‌های «اشتغالزایی و کارآفرینی، عمران و آبادانی، بهداشت و درمان، آموزش، کشاورزی و منابع طبیعی، محیط‌زیست و فرهنگی» با بیش از صد میلیون نفر ساعت در یک دوره ده ساله در تسریع و تسهیل فرایند توسعه پایدار و حمایت از طبقات محروم موثر واقع شده است. بسیج در این فرایند با ارایه چهره کارآمد از نظام اسلامی در پاسخ به نیازهای اولیه مناطق محروم، مقابله با فقر و محرومیت، جلب مشارکت مردمی، بهبود رضایت اجتماعی، تقویت سرمایه اجتماعی، تولید قدرت و امنیت نرم در سطح ملی، امنیت همه‌جانبه و فراگیر را به ارمغان آورده است. نگارنده بر این باور است که توسعه دامنه‌ فعالیتهای بسیج سازندگی به عنوان یک راهبرد ملی می‌تواند ضمن تقویت زیرساختهای امنیت پایدار (در ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، روانی، فیزیکی، ملی و محلی) امکان تحقق رسالت و ماموریتهای حفاظت و حراست از انقلاب و پاسخگویی به خلاهای پیش‌روی نظام اسلامی را با مشارکت و همکاری آحاد مردم تسهیل نماید.