تولید قدرت نرم در گفتمان انقلاب اسلامی

از بدایت و تکوین عالم خلقت و از زمانی که بشر پا به عرصه خاک نهاد، همواره انسان با ابعاد گوناگون منازعه و جنگ در سطوح فردی و اجتماعی مواجه بوده است که خود حکایت از حاکمیت فضای قدرت سخت بر مناسبات سیاسی دارد. در قرون اخیر این استیلا در قالب قلب سرزمینی و قلب سرزمین دریایی در سطح جهانی به وسیله قدرتهای غربی به منصه ظهور رسید. پس از جنگ جهانی دوم و مخدوش شدن چهره انسانیت، بانیان این تخریب وسیع با طرح مقولاتی چون: حقوق بشر، گسترش دموکراسی و...، به ظاهر در پی جبران مافات برآمدند. با گسترش ارتباطات، فنّاوری و دهکده جهانی که موجب ترک برداشتن پوسته حاکمیت دولت -ملتها، مضاعف شدن اهمیت امنیت انسانی و تحوّل مفهومی قدرت شد؛ قدرت نرم و قلب انسانی موضوعیت یافت. تعریف امام خمینی(ره) از قدرت نرم: «شما کاری نکنید که مردم از شما بترسند؛ شما کاری کنید که مردم به شما متوجه شوند... کاری بکنید که دل مردم را به دست بیاورید»، در برابر تعریف دیگر از قدرت، تحوّل مفهومی قدرت را به وضوح نشان می‌دهد. این مقاله، ضمن ارایه نظریه قدرت نرم و در سطح متعالی، قدرت ایمان و قدرت هوشمند متعالی در اسلام، به واکاوی قدرت نرم جمهوری اسلامی و تبیین دو بُعد سلبی و ایجابی آن پرداخته و با استفاده از رویکرد اسلامی، به راهکارهایی در مواجهه با جنگ نرم اهتمام ورزیده است. تولید قدرت نرم جمهوری اسلامی مبتنی بر رویکرد اسلامی، ضمن غیر موثّر کردن رویکردهای اعمالی اندیشه‌های لیبرالی غرب در مواجهه با نظام، قدرت ایمان (نرم) و قدرت هوشمند متعالی را که پویا، کیفی و چند بُعدی است، ایجاد می‌کند.