سخن سردبیر

تحریم های اقتصادی عبارت است از اختلال در روابط و همکاری های اقتصادی به منظور تامین اهداف سیاسی. در واقع تحریم اقتصادی یک ابزار سیاست خارجی است که امکان می‌دهد کشور یا کشورهایی مقاصد سیاسی خود را نسبت به کشور هدف اعمال کنند. هدف تحریم های اقتصادی از جهت هدف نیز معمولا در پی تغییر رفتار(حداقل) و بی ثبات کردن رژیم و یا تغییر رژیم سیاسی کشور هدف (حداکثر) هستند.تحریم های اقتصادی از روش های اعمال فشار غرب علیه کشورمان بوده و سابقه‌ای بیش از سی سال دارد. هدف اصلی تحریم ها در درجه اول تضعیف و ناتوانی بخش‌های مختلف اقتصادی است تا موجب کاهش سطح تولید ملی و به تبع آن کاهش سطح در‌آمد ملی و در نهایت، کاهش سطح رفاه ملی شود.تحریم های اخیر نفتی چرخه درآمد زایی کشورمان را از طریق نفت را هدف قرار داده و به دنبال تضعیف بیش از پیش ارزش پول و بالارفتن نرخ ارز در کشور است. باید دانست در نهایت مردم به عنوان سرمایه راهبردی جمهوری اسلامی ایران، هدف عمده تحریم ها هستند. دشمنان انقلاب اسلامی تلاش دارند با بهره گیری از غفلت مدیران، باور و اعتماد مردم به مدیریت کلان اقتصادی را دچار نوعی اختلال کنند. همان گونه که رهبر معظم انقلاب تشخیص داده اند، این حوزه راهبردی با امنیت ملی جمهوری اسلامی ارتباط مستقیم دارد. چند سالی است که رهبری معظم انقلاب با نامگذاری سال ها ذیل عناوین اقتصادی و به طور مشخص با نام‌گذاری امسال به نام تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی به طور شفاف با مسیولان اتمام حجت کردند که راهی جز افزایش تولید ملی وجود ندارد.تجربه33 ساله مدیریت نظام جمهوری اسلامی ایران و ظرفیت های اقتصادی کشور نشان داده است که می‌توان با درایت و بصیرت و نگاه راهبردی و بهره گیری از ظرفیت های بالقوه موجود بسیاری از این تحریم ها را کم اثر و بی اثر و حتی به فرصتی برای خودکفایی و خوداتکایی تبدیل کرد. این تحریم ها می‌توانند نوید بخش اقتصادی باشند که در بلند مدت کشور را از وابستگی به درآمدهای حاصل از صادرات نفت رها کند.