بررسی ضرورت امر به معروف و نهی از منکر در پایداری و ارتقای اخلاق اجتماعی

تحقیق حاضر، از نوع بنیادی و با روش توصیفی و تاریخی بر اساس منابع کتابخانه‌ای است. این تحقیق، با محوریت قرآن و سنّت و احادیث است و سعی شده با دید همه‌جانبه، آثار عمل به فریضه امر به معروف و نهی از منکر و عواقب ترک آن از بُعد فردی و حکومتی، مورد بحث و بررسی قرار گیرد.پایداری جامعه در گرو تثبیت ارزشها و تعقیب اهداف و آرمانهاست. این پایداری با برنامه‌ریزی دولت (حکومت اسلامی) و تعهد مردم (امت اسلامی) به دست می‌آید. جامعه اسلامی با سنّت امر به معروف و نهی از منکر از رذایل و انحرافات مصون می‌ماند. در این جامعه، هر فرد، مکلّف به انجام امر به معروف و نهی از منکر (ضد ارزشهای اسلامی) است. هر مسلمانی مسیول اصلاح امور اخلاقی جامعه خود است که باید با کسب آگاهی و مهارت لازم، وظیفه خود را به نحو احسن انجام دهد. نتیجه اینکه مهارتهای لازم در حسن انجام مسیولیت امر به معروف و نهی از منکر است، عبارتند از: پرهیز از رفتارهای متکبّرانه، چگونگی مواجهه با آدمهای متکبّر و مغرور، نداشتن رفتارهای تهاجمی، نداشتن رفتارهای خشونت‌آمیز و بی‌نزاکت، پرهیز از رفتارهای نامناسب و بی‌ادبانه، ظاهر شدن در نقش مثبت، رعایت حریم خصوصی افراد، برقراری رابطه دوستانه با مردم، چگونگی راه رفتن، داشتن سیمای جذّاب، حفظ آرامش خود در هر شرایطی، خجالت نکشیدن و قوی ظاهر شدن در مقابل صاحبان قدرت که نیاز به توجه و دقت بالایی دارد.