تحلیل گفتمانی استکبارستیزی در اندیشه آیت الله خامنه‌ای از منظر پساساختارگرایی

در نگرش پساساختارگرایانه، هویت های اجتماعی و سیاسی محصول گفتمان ها فرض می شوند در واقع هویت ها و خودفهمی ها، در مقابل غیریت ها یا دیگران شکل می گیرند بنابراین، خلق یک هویت بر تاسیس یک تفاوت دلالت دارد. در این چارچوب با تکیه بر مفهوم «غیرِسازنده»، شکل گیری یک هویت را مستلزم عمل تمایز می دانیم که غالبا به تقابل ختم می گردد. مقاله حاضر در پی بررسی این پرسش است که از منظر پساساختارگرایی، استکبارستیزی چه جایگاهی در اندیشه رهبر انقلاب دارد؟ و بر این فرض استوار است که گفتمان استکبارستیزی مدنظر آیت الله خامنه ای حول محور چهار دال هویت بخش، فراگیر، استمرار و استقلال آفرین مفصل بندی شده است که مبتنی بر تقابل با «غیر» به هویت و صورت‌بندی امت شکل می دهد. این پژوهش بر اساس روش گفتمان لاکلا و موف و با تکیه بر داده‌ها و درون مایه های رویکرد پساساختارگرایی سامان یافته است. بنا بر یافته های پژوهش، آمریکا در قالب شیطان بزرگ، نقطه هدف استکبارستیزی گفتمان انقلاب اسلامی می باشد که به عنوان «بیرونی سازنده» هویت اسلام سیاسی ایرانیان، نقش بازی می کند. از منظر مقام رهبری این مرزبندی مستمر با ریشه های مذهبی به تحکیم هویت انقلابی و دینی نظام اسلامی منجر می‌شود.

Anti-arrogance discourse analysis in Ayatollah Khamenei’s thought from the perspective of post-structuralism

In the poststructuralist view, social and political identities are assumed to be the product of discourses. In this context, relying on the nonconstructive concept, we consider forming an identity to require the act of differentiation, which often leads to confrontation. The present article seeks to examine the question of what is the place of antiarrogance in the thought of the revolution leader from the perspective of poststructuralism? And it is based on the assumption that the antiarrogance discourse considered by Ayatollah Khamenei is articulated around the four signs of identity, inclusiveness, continuity, and independence, which are based on the opposition of &other& to identity and formulation. It shapes the nation. This research is based on Laclau and Mouffe’s discourse method and relies on data and themes of the poststructuralist approach. According to the research findings, the United States, in the form of the Great Satan, is the target point of antiarrogance in the discourse of the Islamic Revolution, which plays a role as the external constructor of the identity of Iranian political Islam. From the perspective of the Supreme Leader, this continuous demarcation with religious roots leads to the strengthening of the revolutionary and religious identity of the Islamic system.