ارزیابی سرانه کاربری فضای سبزشهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(Gis)مطالعه موردی: منطقه8 شهرداری تهران

بررسی و تحلیل سرانه کاربری هااز جمله کاربری فضای سبز شهری به عنوان یکی از عناصر زیست محیطی در برنامه ریزی شهری می باشد. پراکندگی نامناسب کاربری فضای سبز شهری و کمبود سرانه آن بویژه در کلان شهرها از جمله دغدغه های اصلی مدیران شهری است. با توجه به اهمیت فضای سبز و نقش آن در کاهش آلودگی هاو به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل دهی پایداری اجتماعی در شهر، تحقیق حاضر به بررسی این امر در یکی از مناطق پرتراکم کلان شهر تهران در منطقه هشت پرداخته است. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی می باشد و تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمارهای توصیفی و نیز سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از این واقعیت است که منطقه مورد مطالعه با کمبود سرانه فضای سبز و نیز پراکندگی نامناسب فضای سبز شهری روبرو بوده و جهت مکان یابی و احداث بوستان های جدید نیز پیش نهادهای از جمله تملک زمین هایی که دارای مقیاس نسبتا بزرگ که در طرح تفصیلی با نام کاربری ذخیره توسعه و نوسازی شهری در نظر گرفته شده است ارائه می گردد. ضمنا با توجه به فضاهایی که بعد از احداث اتوبان امام علی (ع) در منطقه هشت بجای مانده و تملک آن در اختیار شهرداری قرار گرفته است، می توان با تبدیل آن به فضای سبز، نسبت به افزایش سرانه کاربری مورد نظر دست یافته و با اتخاذ تدابیر بالا به رفع کمبود سرانه در منطقه و ایجاد عدالت اجتماعی در سطح آن که یکی از اهداف برنامه ریزی شهری می باشد دست بیابیم.در این پژوهش ابتدا نسبت به جمع آوری آمار بوستان ها در سطح منطقه پرداخته شده و سپس نسبت به تهیه نقشه بوستان ها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی اقدام شده است و با استفاده از فرمول سرانه ها نسبت به برآورد آنها اقدام شده است.