مدل ارزیابی کیفیت زندگی در محلات از پیش ‌اندیشیده شده (نمونه مطالعاتی: محله کوی ملت اهواز)

کیفیت زندگی شهری یکی از مهم ترین مسایل مطالعات و پژوهش شهری و دارای مولفه های اجتماعی، محیطی، کالبدی و اقتصادی است. توجه به این شاخص ها در شهرها به دلیل نقش آن در تعیین میزان قابل زیست بودن شهرها به طور عام و محلات از پیش‌اندیشیده شده به طور خاص رو به فزونی یافته است. محلات از پیش‌اندیشده شده به دلیل طراحی و برنامه‌ریزی اولیه، انتظارات و باورهایی خاص را در خود به وجود آورده‌اند که بر اساس آن انتظار بالا بودن سطح کیفیت زندگی در آن ها نسبت به سایر محلات شهر نیز دیده می‌شود. هدف این پژوهش تدوین مدل ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان کوی ملت اهواز از شاخص های کیفیت زندگی و ارایه پیشنهادهایی مبتنی بر آن است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش تحقیق به صورت اسنادی و پیمایشی است. جامعه آماری آن شهروندان ساکن در فاز یک محله کوی ملت واقع در منطقه ی 3 شهرداری اهواز بوده که به روش تصادفی انتخاب شده‌اند. نتایج پژوهش بر اساس معادلات ساختاری ایجادشده نشان داد که از شش مولفه ی مورد بررسی بر مبنای مدل میشل، محیط کالبدی موثرترین مولفه بر کیفیت زندگی بوده است و بنابراین انتظارات لازم در مورد طراحی و برنامه‌ریزی از پیش‌اندیشیده شده در محله تا حدود زیادی برآورده شده است پس از آن به ترتیب درجه بندی مولفه کالاها-زیرساخت و خدمات، اقتصادی، اجتماعی امنیت و مولفه ی توسعه فردی با یک زیرمتغیر و یک زیرمتغیر حذف شده کم ترین اثرگذاری را بر کیفیت زندگی داشته است. تدوین مدل ارزیابی در این محله نشان می‌دهد که تدوین مدل ارزیابی و نیز نتایج حاصل از آن می‌تواند منجر به دستیابی به رهنمودهایی برای ارتقای محیط در این گونه محلات بشود.