تحلیل سلسله مراتب شهری استان کرمانشاه در طی شش دوره سرشماری (1335 تا 1385)

یکی از اهداف برنامه ریزی یافتن نظم، ترتیب، طرح، الگو و مرتبه در توزیع عناصر فیزیکی و فرهنگی و درک ارتباط منطقی بین موضوعات مختلف می باشد. هدف این پژوهش شناخت و تعیین سطوح در سلسله مراتب شهری استان کرمانشاه است که با استفاده از مدل های مختلف از جمله تحلیل نزدیک ترین همسایگی، مرتبه اندازه زیپف، و شاخص های نخست شهری، سطوح سلسله مراتب شهری استان، مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا برمبنای نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در طی شش دوره سرشماری (1385- 1335)، الگوی پراکنش سکونتگاه های شهری و نظام یابی استقرار شهرها و همچنین مرکز استان به عنوان نخست شهر منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله گویای آن است که شهرهای استان از پراکنش تقریباً منظم و یکنواختی برخوردارند. شهر کرمانشاه اختلاف جمعیتی زیادی با سایر شهرهای استان دارد و نظام شهری استان منطبق بر الگوی نخست شهری می باشد. از این رو قانون مرتبه - اندازه حاکمیتی ندارد.