سنجش میزان رضایت مندی ساکنان بافت های تاریخی؛ نمونه موردی بافت تاریخی محله حاجی همدان

با عنایت به نقش بافت های تاریخی در بازنمایی هویت و سابقه ی تمدن ملی، حفاظت از این میراث ارزشمند و حتی شناساندن آن به جهانیان ضروری می نماید. مسلماً ایجاد رضایت در ساکنین این مناطق که جلو گیری از مردم گریزی و حفظ حیات شهری را به دنبال خود دارد، یکی از بهترین روش ها در راستای حفظ این میراث گرانقدر خواهد بود. در پژوهش پیش رو محله ی حاجی همدان به طور موردی مورد مطالعه قرار گرفته تا میزان رضایتمندی و عواملی که در آن موثرند در این محله شناسایی شوند. برای این منظور رضایتمندی برحسب میزان ارضای نیازهای انسانی (براساس هرم نیاز های مازلو) سنجیده شده است. از آن جایی که بررسی میزان رضایتمندی ساکنین از وضعیت سکونتی خود در یک محل خاص صرفاً برای شناخت و توصیف شرایط موجود است، تحقیق پیش رو در زمره ی تحقیقات توصیفی قرار خواهد گرفت و برای پیش بینی متغیر ملاک (رضایتمندی ساکنین) از چندین متغیر پیش بینی (از جمله عوامل کالبدی، اجتماعی و...) ازروش جمع آوری داده ها از طریق پرکردن پرسشنامه با حجم نمونه ای 120 عدد وتجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss15 و روش های آماری همچون آزمون t تک نمونه ای، کولموگروف- اسمیرنف و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار انجام شد. براساس نتایج به دست آمده میزان رضایتمندی از محله در حد کم ارزیابی شد. ساکنان از 7 معیار هرم مازلو تنها از دو معیار «نیاز به عشق و تعلق» و «خودشکوفایی» نسبتاً راضی بودند. به طوری که اغلب معیارهای رضایتمندی مانند نیاز فیزیولوژیکی، نیاز به امنیت، آگاهی و نیازهای زیباشناختی از محله در سطح پایین کیفیتی قرار دارد. روایی و پایایی پرسش نامه از روش تحلیل عاملی و آلفای کرونباخ آزمون شد، مقدار آلفا برای مجموع پرسش های رضایتمندی از محله، 0.774 به دست آمد، که پایایی آن در حد خوب تایید می شود. براین اساس به نظر می رسد رسیدگی به محله و کاهش مشکلاتی که ساکنان با آن مواجه هستند در افزایش رضایتمندیشان موثر است و ضرورت آن احساس می شود.