تحلیلی بر توزیع مکان گزینی پارک های شهر پلدختر بر اساس GIS

شهر به عنوان کانون تمرکز انسان و فعالیت ها، برای این که بتواند پایداری خود را تضمین کند، چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردهای متاثر از سیستم های طبیعی را ندارد. در این میان کاربری فضای سبز؛ به عنوان جز ضروری و لاینفک پیکره یکپارچه شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی داشته و کمبود آن می تواند اختلالاتی جدی در حیات شهرها به وجود آورد. در این پژوهش؛ به ارزیابی چگونگی توزیع و تحلیل مکانیگزینی پارک های درون شهری پلدختر، از طریق توابع همسایگی و مجاورت در محیط gis، اقدام شده است. از نظر پراکنش مکانی در مجموع تنها 32/9 درصد مساحت کل محلات شهر دارای کاربری پارک می باشد. نتایج تحلیل مجاورت کاربری اراضی با پارک ها نشان دهنده آنست که حدود 67 درصد کاربری های پیرامون پارک ها از همجواری کاملاً مناسب و مناسب و حدود 33 درصد از همجواری کاملاً نامناسب و نامناسب برخوردار است. از نظر همجواری سازگار کاملاً مناسب، بهترین مکان گزینی مربوط به پارک فدک و بدترین مکان گزینی به پارک آزادگان تعلق دارد. در بین سه نوع مقیاس پارک های سطح شهر، شعاع عملکردی پارک ها در مقیاس محله ای مطلوب می باشد. سرانه پارک در شهر پلدختر در شرایط فعلی 66/2 متر مربع می باشد که نسبت به حداقل سرانه 8 متر مربع به ازای هر نفر، با کمبود پارک به متراژ 156458 متر مربع مواجه است.