آسایش حرارتی و تاثیر ارتفاع ساختمان ها بر خرد اقلیم فضاهای شهری نمونه موردی خیابان شهرداری تهران(حدفاصل میدان تجریش تا میدان قدس)

با توجه به اهمیت استفاده از عوامل طبیعی در معماری و شهرسازی امروز و نیاز به ایجاد پایداری اکولوژیک میان طبیعت و مصنوعات بشری حداکثر استفاده از عوامل محیطی و طبیعی در شهرسازی جزو ارکان پایداری در این زمینه می باشد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر عوامل خرد اقلیم بر آسایش محیطی و حرارتی در فضاهای شهری و ارتباط آن با ارتفاع ساختمان ها به عنوان جداره های موثر بر خرد اقلیم پرداخته است.مساله این است که چه اقداماتی را می توان در جهت دست یابی به آسایش حرارتی در محیط های شهری انجام داد؟ و آیا می توان از این اقدامات بصورت نظام مند در جهت ساماندهی حرارتی و محیطی فضاهای شهری استفاده کرد؟ در این مقاله به عنوان نمونه موردی، با بررسی وضعیت موجود خیابان شهرداری و تحلیل آن بوسیله نرم افزار ecotect بر اساس داده های اقلیمی تهران از نظر آسایش حرارتی به شناسایی محدوده های بحرانی از نظر آسایش حرارتی و محیطی اقدام شده است که عموماً در ارتباط با ارتفاع جداره های شهری می باشد. بدین ترتیب سطوح همیشه در سایه و نیز سطوحی که همواره در معرض تابش افتاب قرار دارند شناسایی شده و جهت ایجاد آسایش محیطی در محدوده ها با اعمال تغییر در ارتفاع ساختمان ها به ایجاد مناطق آفتاب گیر و سایه دار در محدوده های مورد نیاز اقدام شده است. بدین صورت که در محدوده های همیشه در سایه با کاهش ارتفاع ساختمان ها یا ایجاد گشودگی های فضایی و در محدوده های همیشه در آفتاب با افزایش ارتفاع ساختمان ها و ایجاد سایه سعی در ایجاد آسایش حرارتی در این فضاها شده است. در نهایت با در نظر گرفتن تغییرات انجام شده و تحلیل دوباره این محدوده با استفاده از نرم افزار اکوتکت شرایط آسایشی ایجاد شده در طرح پیشنهادی بررسی شده است. توجه به این نکته ضروری است که ایجاد محیط های شهری دارای آسایش حرارتی و محیطی تاثیر مستقیم در تبادل انرژی میان محیط و ساختمان داشته و از نظر صرفه جویی در مصرف انرژی و نیز دست یابی به یک شهرسازی پایدار نقش اساسی را ایفا می کند.