ارزیابی عوامل درونی تاثیرگذار در آسیب پذیری ساختمان های شهری در برابر زلزله با استفاده از GIS(نمونه موردی :بافت قدیم شهر خوی)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
احدنژاد روشتی محسن ,جلیل پور شهناز
|
|
منبع
|
آمايش محيط - 1392 - دوره : 6 - شماره : 20 - صفحه:23 -52
|
|
چکیده
|
بافت قدیم شهر خوی منطبق بر هسته های تاریخی و مرکزی شهر است. وجود عناصر شهری بازار سنتی، مسجد جامع و... از مهم ترین عوامل هویت‌بخش تاریخی و فرهنگی این منطقه می باشد. امروزه این بافت تاریخی با مشکلات کلانی چون استفاده از مصالح بنایی نا مقاوم،عدم امکان نفوذپذیری به داخل بافت ارگانیک، بدنه های فرسوده و کیفیت ضعیف ابنیه، ریزدانگی و... مواجه است. با توجه به زلزله های شهرهایی چون بم نشان می دهد که تلفات انسانی و آسیب های کالبدی در بافت های قدیم بیش تر از سایر مناطق شهری است. لذا پهنه بندی آسیب پذیری این ناحیه از شهر، باعث شناسایی نیازها و اقدام برای تامین آن‌ها پیش از وقوع سانحه خواهد شد، در این پژوهش بافت قدیم شهر خوی (ناحیه 1) را از نظر عوامل درونی تاثیرگذار در آسیب پذیری مساکن شهری در برابر زلزله با توجه به شاخص هایی چون نوع مصالح، قدمت ساختمان، عمر ساختمان، تعداد طبقات، نوع کاربری، سطح اشغال بنا، مساحت قطعات، وضعیت قرارگیری ساختمان در بلوک، تعداد همسایگی قطعات، نوع خاک، شیب و شکل قطعه با روش ahp در محیط arc/gis مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان می دهد که 39/. درصد از ساختمان ها دارای آسیب پذیری خیلی زیاد، 66/19 درصد دارای آسیب پذیری زیاد، 33/73 درصد دارای آسیب پذیری متوسط و 61/6 درصد دارای آسیب پذیری کم تری می باشند.
|
|
کلیدواژه
|
آسیب پذیری ,بافت قدیم ,ساختمان شهری ,زلزله ,خوی
|
|
آدرس
|
دانشگاه زنجان, ایران, دانشگاه زنجان, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|