شهر هوشمند ضرورت هزاره سوم در تعاملات یکپارچه شهرداری الکترونیک (ارایه مدل مفهومی – اجرایی با تاکید بر شهرهای ایران)

شهر به عنوان خاستگاه تمدن بشری همواره مورد توجه نظریه‌پردازان علوم مختلف بوده است. فضای پیچیده شهر، انسان‌های اندیشمند را برای رهایی از مشکلات و نارسایی‌ها در رسیدن به حد متعالی زندگی به فکر اصلاح و ایجاد ساختارهای جدید شهری وادار نموده است. در هزاره سوم، فن‌آوری اطلاعات به عنوان عمده‌ترین محور تحول و توسعه در جهان منظور شده و دستاوردهای ناشی از آن چنان با زندگی مردم عجین گردیده است که بی‌توجهی به آن، اختلالی عظیم در جامعه و رفاه و آسایش مردم به وجود می‌آورد و نقش‌ کلیدی فن‌آوری‌های‌ نوین‌ اطلاعات‌ و ارتباطات را در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نمی‌توان‌ نادیده‌ گرفت. امروزه شهر هوشمند و شهر الکترونیک به عنوان راهکار بی بدیل حل معضلات شهری مورد توجه شهرسازان و مدیران شهری واقع شده است. بنابراین هدف اصلی از مقاله حاضر، بررسی نقش شهر هوشمند و واکاوی خدمات شهرهای الکترونیک جهان به شهروندان و نیز وضعیت ایجاد شهرداری های الکترونیک ایران در قالب مدل مفهومی - اجرایی و چالش‌های پیش روی ایجاد آن می‌باشد. برای تحقق شهر هوشمند، شهر الکترونیک و تعاملات یکپارچه آن با سازمان های و بخش های مرتبط با توجه به زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری مدل مفهومی – اجرایی از فرآیند اخذ یا ورود داده ها و اطلاعات و کاربران، تجزیه و تحلیل و خروجی سیستم ارایه شده است. نتایج حاکی از آن است که شهر هوشمند، شهر الکترونیک و شهرداری الکترونیک در بسیاری از شهرهای معروف و مطرح دنیا متناسب با فناوری اطلاعات و ارتباطات روند متعارفی را طی نموده است این وضعیت در ایران به سبب تاثیر عوامل مختلف به ویژه در ابعاد همکاری بین سازمانی و در ابعاد مرتبط با شهروند الکترونیک سیر مطلوبی طی ننموده است، ضمن آن سیستم یکپارچه یا جامع که بتواند پاسخگوی نیازها در شرایط عادی و بحرانی باشد با وجود زیرساخت های موجود، هنوز عملیاتی نشده است در این خصوص مدل مفهومی – اجرایی بطور مختصر ویژگی های شهر هوشمند را در ارتباط و تعاملات یکپارچه شهرداری الکترونیک پیشنهاد و ارایه نموده است.