قابلیت ها و محدودیت های ژیومورفولوژیکی توسعه فیزیکی شهر ایلام

بسیاری از شهرهای ایران از نظر روند توسعهی فیزیکی با محدودیت های ژیومورفولوژیکی مواجه هستند. شهر ایلام در یک دشت میانکوهی واقع شده است. این شهر از اطراف توسط ارتفاعات محصور شده و این مساله توسعهی فیزیکی این شهر را محدود نموده است. این تحقیق با هدف مطالعه و بررسی قابلیت ها و محدودیت های ژیومورفولوژیکی توسعه فیزیکی شهر ایلام و شناسایی مخاطرات ناشی از فرآیندهای ژیومورفولوژیکی انجام شده است. روش تحقیق بر پایهی روش توصیفی- تحلیلی و با انجام مطالعات کتابخانه ای و میدانی و استفاده از نرم افزارgis و مدل تحلیل سلسله مراتبی ahp و به کمک نرم افزار expert choiceانجام شده است و طی آن نقشه پهنه بندی جهات توسعهی فیزیکی شهر ایلام پیشنهاد شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در انتخاب مکان شهر ایلام درگذشته عوامل ژیومورفولوژیکی، زمین شناسی و محیطی کم تر مورد توجه بوده است. محدودیت های ژیومورفولوژیکی از جمله توپوگرافی و فرآیند های دامنه ای، فرونشست زمین و فرسایش، افزایش هزینه ها و مخاطرات محیطی را به دنبال داشته است. با این وجود به جز اراضی دیم واقع در شمال غرب شهر ایلام، سایر جهات به دلیل افزایش شیب و قرار گرفتن در حریم مسیل ها و حرکات دامنه ای، مخاطره آمیز بوده و در روند توسعه فیزیکی محدودیت ایجاد می کنند.