بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری راهبردی به سوی دستیابی به ابعاد کالبدی توسعه پایدارشهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده کوی سجادیه)

در حال حاضر بسیاری ازشهرهای کشور با مساله ای به نام بافت های فرسوده مواجه هستند.این بافت ها یا هسته های قدیمی شهرها بوده وبه مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اندو یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسایل و مشکلات بسیاری روبرو بوده و این مشکلات را به کل شهر نیز تسری می دهند.به نظر می رسد در بافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسایل گریبان گیر این بافت ها کارآمدترین رویکرد که بتوان برای مواجهه با کاستی ها و نارسایی ها اتخاذ نمود, نیل به اهداف توسعه پایدار درعرصه بهسازی این بافت ها می باشد.روش به کار گرفته در این پژوهش از نوع توصیفی است و اطلاعات به دو طریق مطالعات اسنادی و میدانی (پرسش نامه، مصاحبه و مشاهده) جمع آوری شده است. جامعه ی آماری این تحقیق، ساکنین کوی سجادیه با جمعیتی بالغ بر 5347 نفر هستند. با بررسی ویژگی های اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی محدوده ی مورد مطالعه و مصاحبه با ساکنین محله مورد نظر، مشکلات و معضلات کالبدی با 36 درصد، بیش ترین اسباب نارضایتی ساکنین را فراهم ساخته است. پس از مشکلات کالبدی، به ترتیب معضلات اقتصادی با 26 درصد و معضلات اجتماعی با 25 درصد و مشکلات زیست محیطی با 13 درصد بیش ترین درصد معضلات را به خود اختصاص داده است.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای gis، excel و spss استفاده شده است. بنابراین در این تحقیق سعی گردیده بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری را از چشم اندازی دیگر و با نگرش به مقوله توسعه پایدارمورد تحلیل قرار دهد.