تحلیلی بر توزیع فضایی- مکانی کاربری فضای سبز و مکان یابی بهینه آن درمنطقه ی یک شهر زاهدان

امروزه با افزایش جمعیت شهری و گسترش و توسعه شهرها، واژه فضای سبز و کاربری های فضای سبز شهری نیز مورد توجه بیش تری قرار گرفته است. از این رو هرچه شهرها بزرگ تر می شوند احساس نیاز به وجود فضای سبز بیش تر نیز افزایش می یابد. در عین حال گسترش شهرنشینی و زندگی صنعتی باعث ایجاد اثرات مخرب زیست محیطی گوناگون گردیده که مهم ترین آن ها آلودگی هوا و صدا می باشد که برای کاهش اثرات منفی زیست محیطی ایجاد شده، توسعه ی فضاهای سبز شهری یکی از بهترین و مهم ترین عوامل موثر می باشد. در این مقاله فضای سبز منطقه ی یک شهری زاهدان با این نگاه مورد بررسی قرار گرفته است. براساس یافته های این تحقیق، با توجه به جمعیت 253252 نفری منطقه ی یک شهر زاهدان و فضای سبز موجود آن که 221517 مترمربع در سـال 1388 می باشد؛ در مجموع سـرانه فضای سبز آن حدود 9/0 مترمربع می باشد؛ که با استانداردهای فضای سبز شهری که حدود 15 متر سرانه را در سطح مطلوب قلمداد می نماید و در شرایط زاهدان حداقل 8 مترمربع سرانه با توجه به شرایط محیطی آن ضروری است، که وضع موجود با سرانه های استاندارد فاصله زیادی دارد؛ در عین حال توزیع فضایی همین مقدار نیز در سطح منطقه نامتعادل و نامتناسب می باشد. چنانکه مجموع فضای سبز این منطقه تنها در 14 پارک، 4 میدان و 9 بلوار موجود در مرکز این منطقه قرار گرفته و سایر فضاهای شهری منطقه یک به خصوص در شمال و جنوب آن از داشتن هرگونه فضای سبز محروم می باشند. رهیافت های حاصل از این پژوهش بیانگر آن اسـت که علاوه بر کمـبودها و نیازهـای مـوجـود، با توجه به پیش بینی انجام شده، این منطقه شهری حدود 378376 نفر جمعیت در ده ‌سـال آتی خواهد داشت، که با توجه به شرایط محیطی منطقه و با حداقل 8 مترمربع سرانه ی شهری در آن افق به 3027008 مترمربع فضای سبز در این منطقه نیاز خواهد بود. به عبارتی در سال 1398 نسبت به وضع موجود عملاً به حـدود 2805491 مـترمربع فضای سـبز جدید در این منطـقه نیاز خـواهد بود، که با جانمایی و توزیع بهینه آن می توان حـداقل سـرانه ی استاندارد فضای سبز شهری را تامین نمود.