ساختار مدیریت شهری ایران با تاکید بر تحولات کالبدی شهرها

مدیریت شهری به عنوان یک نهاد محلی، مسوول نظارت و کنترل بر گسترش کالبدی شهرها است. در این ارتباط موضوعی که مدیریت می شود فضا و مجموعه ای از فعالیت هایی است که در آن اتفاق می افتد. ایفای این نقش، مستلزم سطح متناسبی از تمرکززدایی سیاسی - مدیریتی و اختیارات کافی برای سیاست گذاری، تصمیم گیری، برنامه ریزی و اجرا در سطح محلی است. پژوهش حاضر با توجه به این دیدگاه، ساختار مدیریت شهری ایران را مورد بررسی قرار داده است. مولفه های مورد بررسی پژوهش شامل؛ سبک تمرکززدایی مدیریتی و سیاسی، عناصر دخیل در مدیریت شهری بر اساس منشا قدرت و حوزه وظایف و نهایتاً قلمرو فضایی مدیریت شهری می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که، تمرکزگرایی در ساختار مدیریتی کشور، منجر به محدودیت اختیارات مدیریت شهری در موضوعات شهری گردیده است. در این ارتباط، بررسی ساختار مدیریت شهری ایران، نشانگر غلبه عناصر حکومتی و دولتی در سیاست گذاری ها، برنامه ریزی و مدیریت فضایی شهرها و ضعف جایگاه ذاتی شهرداری و شورای شهر در فرآیند مدیریت شهری است. نتایج حاصل از بررسی وظایف رسمی عناصر مدیریت شهری و قلمرو فضایی آن ها؛ حاکی از وجود ناهماهنگی ها و تفرق هایی در ساختار مدیریت شهری است. این تفرق ها در عرصه هدایت و کنترل تحولات کالبدی-فضایی شهرها در حوزه هایی چون مدیریتی، سیاسی، قلمرویی و سیاستی مورد بحث قرار گرفته است.