تحلیل ساختار فضایی محله شهری بر مبنای توسعه ی پایدار اجتماع محور ( مطالعه موردی محله دارآباد تهران )

طی دهه های اخیر مهاجرت های بی رویه به شهرها، زمینه های تحولات و دگرگونی در ابعاد مختلف ساختار فضایی محلات شهری را فراهم آورده است. این امراز بعد اجتماعی منجر به شکل گیری محلاتی با تنوعات گروهی، قومی و فرهنگی شده و در نهایت پایداری اجتماعات محلی یک پارچه را با مشکل مواجه ساخته است. توسعه پایدار اجتماع محور از ابعاد اصلی توسعه ی پایدار می باشد، که توجه جدی به نیازهای مادی و معنوی و کرامت انسانی افراد مهم ترین ویژگی آن محسوب می شود. لذا مشارکت مردم محله، مدیریت مردم محور، تکوین و تقویت سرمایه های اجتماعی و ترغیب آن ها در جهت پایداری از اهداف اصلی آن می باشد. بنابراین یکی از ملزومات مهم آن پذیرش کلیه افراد و تنوع فرهنگی آن ها از سوی مدیران و مردم همان محله است. در این نوشتار که در ارتباط با محله دارآباد واقع در منطقه یک تهران می باشد با این عنوان که انسان محرک توسعه بوده و پذیرش تنوع فرهنگی از سوی ساکنان اصلی محله از عناصر اصلی زیرساختی پایداری اجتماعی می باشد، موجودیت گروه های قومی- فرهنگی و اقتصادی موجود در محله بر اساس یک سری شاخص های مرتبط با ساختار فضای محله به صورت تحلیلی - مقایسه ای مورد ارزیابی قرار گرفته و نشانگر این واقعیت است که زمینه های برخورد میان گروه ها و ایجاد رقابت و اولویت دادن منافع گروهی به منافع کل محله، در حال شکل گیری است. بعد از بررسی این امر در نهایت راهبردهایی مبنی بر راهنمایی و تقویت این گروه ها در جهت یک پارچگی اجتماعی در محله ارایه شده است.