بررسی نقش معناشناسانه خیابان مداری بر بازآفرینی سکونتگاه‌های غیررسمی از منظر ادراک ساکنین

امروزه سکونتگاه‌های غیررسمی به شکل رایجی از سکونت در کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است. این محدوده‌ها با کمبودها و ضعف‌های بسیاری مواجه است که یکی از آن‌ها، کمبود فضاهای باز عمومی در دسترس است. نقش فضاهای عمومی در این مناطق بسیار شاخص‌تر از سایر نواحی شهری است. مهمترین فضای باز در این محدوده‌ها خیابان است. خیابان‌ها در این نواحی نقشی پررنگ در زندگی ساکنین دارند. اخیراً بنیاد اسکان بشر سازمان ملل رویکرد جدیدی به نام خیابان مداری را مطرح نموده است که به نقش و اهمیت خیابان در این نواحی تاکید کرده و راه نجات این محدوده‌ها را ارتقا و ساخت خیابان می‌داند. با توجه به این امر، پژوهش حاضر به بررسی تاثیرات خیابان مداری در این محدوده‌ها پرداخته و میزان تاثیر خیابان مداری را در شکل‌گیری رضایت ذهنی ساکنین دنبال می‌کند. روش به کار رفته در این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و تکنیک منتخب پژوهشگر مدلسازی معادلات ساختاری بوده است. در این روش مدل اثرگذاری درک از خیابان مداری بر بازآفرینی ذهنی ساکنان منطقه غیررسمی مورد مطالعه قرار گرفت و به وسیله ورود داده های پرسشنامه ای در نرم‌افزار smartpls و استفاده از مدل ذکر شده تحلیل شد. نتایج حاصل نشان می‌دهد که فاکتورهای اقتصادی بیشترین تاثیر را در شکل‌گیری رضایت ذهنی از طریق تحقق خیابان مداری خواهد داشت و در مقابل فاکتورهای متمدنانه کیفیت زندگی در شکل‌گیری این رضایت‌مندی بی‌تاثیر خواهند بود.

a study on the semiotic role of ‘street planning’ in the revitalization of informal settlements from the perspective of residents’ perception

informal settlements are a prevalent form of residency in developing countries, facing significant weaknesses and shortages such as a lack of accessible public open spaces. public spaces, especially streets, play an important role in these communities by providing essential open areas for individuals to live and interact. recently, un-habitat proposed an innovative approach emphasizing the importance of streets in these districts. this approach argues that constructing more streets can solve some of the problems facing informal settlements. this study investigates the impact of streets on informal settlements and assesses their role in residents’ satisfaction. the research method used is descriptive-analytical, employing structural equation modeling to study the influence of the street on residents’ subjective recreation. the results were analyzed using smartpls. the findings indicate that economic factors significantly affect residents’ subjective satisfaction through access to streets, while civilizational factors related to quality of life do not significantly affect this satisfaction.