تبیین الگوی نوسازی بافت فرسوده در انتظام رویکرد شهر سالم (نمونه موردی: محلات فرسوده شهر قائمشهر)

تا به امروز در خصوص نوسازی بافت فرسوده شهری، نظریه هایی در عرصه‎های موضوعی مختلف ارایه شده است. در جامعیت انتظام یافته این آشوب غالباً فرسودگی یکی از مهمترین مسائلی است که بافت های شهری بدان مبتلا می شوند و باعث بی‌سامانی، عدم تعادل، عدم تناسب و بی‌قوارگی بافت های شهری می شود و مساله اصلی فقدان یک رویکرد علمی از حیث دستیابی به شهری سالم است. این پژوهش با هدف شناسایی شاخصهای نوسازی بافت فرسوده با تاکید بر رویکرد شهر سالم، به روش پژوهشی مطالعات متون تخصصی شهرسازی، و مطالعات میدانی به منظور تبیین مفهوم و تدوین الگوی نوسازی بافت فرسوده مبتنی بر تحلیل توصیفی تطبیقی شاخص های شهر سالم صورت پذیرفته است. محدوده مورد مطالعه پژوهش بافت‎های فرسوده شهر قائمشهر برمبنای شاخص‎های سه گانه فرسودگی کالبدی مصوب شورای عالی معماری و شهرسازی به مساحت 347 هکتار در سال 1386 به تصویب شورای عالی معماری و شهرسازی رسیده است و در سال1395نزدیک به 33000 هزار نفر جمعیت داشته است.جامعه آماری این پژوهش از طریق فرمول کوکران، 385نفر محاسبه گردید. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنف نرمال بودن  داده‎ها مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت با استفاده از نرم افزار spss و از طریق آزمونlinear regression تحلیل گردیدند. نتایج پژوهش نشان دهنده این است که، همبستگی در زیرشاخص کوتاهی سفر و پس از آن کیفیت فیزیکی مناسب شبکه و حوزه خدماتی (شعاع عملکردی) کاربری‎های خدماتی می‎باشد که این امر نشان دهنده کیفیت بسیار پایین شبکه ارتباطی منتج از نفوذناپذیری در خصوص دسترسی به خدمات در این سکونتگاه‌ها می‎باشد.

Explaining the Renovation Pattern of Wornout Tissue in Regulating the Healthy City Approach(A Case Study of Wornout Neighborhoods of Ghaemshahr)

So far, theories on the renovation of the wornout urban tissue have been presented in various thematic areas. In the organized comprehensiveness of this chaos, burnout is often one of the most important issues that urban tissues suffer from and causes disorder, imbalance, disproportion and asymmetry of urban tissues and the main problem is the lack of a scientific approach to achieve a healthy city. The aim of this study was to identify the indicators of renovation of wornout tissue with emphasis on the healthy city approach, using the research method of specialized urban planning texts, and field studies to explain the concept and formulate the model of renovation of wornout tissue based on comparative descriptive analysis of healthy city indicators. The study area of ​​the wornout structures of Ghaemshahr, based on the three indicators of physical wornout approved by the Supreme Council of Architecture and Urban Planning, with an area of ​​347 hectares, was approved by the Supreme Council of Architecture and Urban Planning in 1386 and had a population of 33,000 in 1395. The statistical population of this study, 385 people, was calculated through Cochran’s formula. The necessary data were collected through a questionnaire and the normality of the data was assessed using KolmogorovSmirnov test and finally was analyzed using SPSS software and Linear Regression test. The results show a correlation in the short trip subindex and the appropriate physical quality of the network and service area (functional radius) of service uses, which indicates a very low quality of the communication network resulting in impermeability and instability of especial access to services in these areas.