تاثیر هویت شهری در گذرهای تاریخی با رویکرد پیاده محوری نمونه موردی: گذر کوچه اتابکان

ادراک هویت، درک کیفیت‏هاى فضاهاى شهرى و احساس تعلق به محیط، اغلب از طریق پیاده‏روى در محیط قابل‌دستیابی هستند. ازاین‌رو هویت‌پذیری، با ایجاد نقطه مشترکی بین گروه‏ها و نسل‌های مختلف سبب تشکیل هویت شهر و نتیجتاً ارتقاء هویت ساکنین می‏شود. بافت تاریخی در شهرها یکی از موارد مرتبط با هویت محسوب می‏شود که متناسب با شرایط انسانی و طبیعی خود نیازمند مداخله و اصلاح است، ازاین‏رو می‏توان پیاده محوری را به‌عنوان روندی مداخله‏ای در شهرها در راستای ارتقاء هویت مکان در نظر گرفت. لذا این تحقیق با مطالعات میدانی و با استفاده از روش توصیفی با استناد به متون و مصادیق موجود، تاثیر هویت شهری در گذرهای تاریخی با رویکرد پیاده محوری را در محدوده گذر کوچه اتابکان شیراز را به‌عنوان هدف خود قرار داده است و پرسشنامه‏ای تهیه گردید که توسط 148 نفر از شهروندان پاسخ داده شد. عدد آلفای کرونباخ آزمون پایایی برابر 92.9% به دست آمد و جهت تحلیل اطلاعات آماری از نرم‏افزار spss استفاده شد که در بخش تحلیلی از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی ساده، تحلیل واریانس و تحلیل عاملی استفاده‌شده است. با توجه به داده‏های به‌دست‌آمده، ضریب همبستگی پیرسون 0.776 و سطح معناداری کوچک‌تر از 0.05، می‎توان گفت که بین معیارهای هویت شهری و گسترش پیاده محوری رابطه معنی‎دار وجود دارد و بر اساس تحلیل واریانس با سطح معنی‏داری 0.000 بین سه متغیر پیاده محوری، هویت شهری و بافت‎های‏تاریخی رابطه معنادار وجود دارد و درنتیجه با آزمون رگرسیون خطی ساده از بین معیارهای پیاده محوری، معیار شادی‏بخش بودن با 38.7 درصد بیشترین تاثیر، معیار راحتی با 8.2، معیار انعطاف‏پذیری با 3.1، معیار ارتباط با 2.6 درصد به ترتیب اهمیت تاثیرگذاری بر متغیر هویت شهری در بافت تاریخی می‎باشند و با استفاده از آزمون تحلیل عاملی با سطح معنی‏داری 0.000، بین سه متغیر هویت شهری، پیاده محوری و تمایل عابران اثر متقابل معنی‎دار وجود دارد و بر اساس تحلیل واریانس تمایل عابران تاثیر بیشتری نسبت به پیاده محوری بر روی گسترش پیاده محوری دارد.

The Influence of Urban Identity on Historical Pathways with a PedestrianOriented Approach(A Case Study of Atabakan Alley)

Understanding the identity, the quality of urban areas and sense of belonging to an environment, are all achieved through walking in the environment. Therefore, identity admission creates the urban identity and improves the identity of inhabitants through making a common point among different groups and generations. Historical context in cities is one of the elements related to identity which requires intervention and adjustment based on the environmental and human conditions. As a result, pedestrian orientation can be considered as an intervention procedure in citied to improve place identity. Therefore, the present study includes field studies and descriptive method based on the existing patterns and evidences and investigates the effect of urban identity on historical pathways, with a pedestrianoriented approach in Atabakan alley, Shiraz, Iran. A questionnaire was prepared and then was completed by 147 citizens. Cronbach’s alpha for the reliability test was estimated to be 92.9% and the SPSS software was used to statistically analyze the data. In the analytical part, Pearson correlation coefficient test, simple linear regression, Variance analysis and factor analysis were used. According to the obtained data, Pearson correlation coefficient was 0.776 and the Pvalue was below 0.05, i.e. there was a significant relationship between the criteria of urban identity and pedestrian orientation expansion. Based on the analysis of variance, with Pvalue of 0.000, it was found that three variables of pedestrian orientation, urban identity and historical context have significant relationship with each other and according to simple linear regression test, the pedestrian orientation criteria, has the largest effect (38.7%), and then comes the other criteria of convenience, flexibility, and relation, respectively having 8.2%, 3.1%, and 2.6% influence on urban identity variable in historical context. It can be inferred that in the factor analysis test with a Pvalue of 0.000 there was a significant mutual effect between the three variables of urban identity, pedestrian orientation and the passengers’ willingness. According to variance analysis, the passengers’ willingness was more effective than pedestrian orientation.