اثر حفاظتی ویتامین E و سلنیوم بر بافت کبد موش صحرایی مقاوم به انسولین

مقدمه: دیابت با ایجاد استرس اکسیداتیو باعث اختلال اندام‌ها می‌شود. نظر به اهمیت کبد در متابولیسم مواد، در مطالعه حاضر، اثر آنتی‌اکسیدانی ویتامین e و سلنیوم بر عملکرد کبد در موش‌های صحرایی مقاوم به انسولین بررسی شد.روش کار: 35 سر موش صحرایی با وزن تقریبی 20±180 گرم در پنج گروه دسته‌بندی شدند. همه گروه‌ها به غیر از گروه کنترل با نوشیدن روزانه 140 سی‌سی فروکتوز 10% به انسولین مقاوم شدند. گروه کنترل بدون تیمار، شاهد 20/0 سی‌سی سرم فیزیولوژی و سه گروه آزمایشی s، 20/0 سی‌سی محلول mg/kg/b.wt 5/0 سلنیوم به‌صورت تزریق درون صفاقی، گروه آزمایشی e همین دوز ویتامین e به روش گاواژ و گروه آزمایشی e+s هر دو ماده را هم‌زمان دریافت کردند.از موش‌های موردبررسی خون‌گیری به عمل آمد و سرم آن تجزیه بیوشیمیایی شد. سپس بافت کبد آن‌ها جدا و پس از تثبیت در فرمالین 3% و پاساژ بافتی، مقاطع 5 میکرونی تهیه و با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. داده‌های حاصل با کمک نرم‌افزار spss و با آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. 01/0 p < به‌منزله معناداری آماری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز در گروه شاهد نسبت به گروه کنترل افزایش و در گروه‌های آزمایشی به‌خصوص گروه e+s نسبت به گروه شاهد کاهش معنادار نشان داد. مطالعه بافتی نشانگر تغییراتی از جمله هیدروپیک شدن سیتوپلاسم سلول‌ها تا نکروز سلولی در گروه شاهد بود که در گروه‌های آزمایشی به‌خصوص گروه e+s مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: ویتامین e و سلنیوم تغییرات ناشی از اثر دیابت نوع دو را به میزان مناسبی جبران می‌کند و مصرف هم‌زمان این دو ماده به خاطر اثر هم‌افزایی عملکرد بهتری دارد.