تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده در ارتقا رفتارهای پیشگیری‌کننده از عفونت ادراری در زنان باردار

مقدمه: عفونت دستگاه ادراری از رایج‌ترین مشکلات پزشکی در زنان است که به علت تغییرات ایجادشده در بدن در دوران حاملگی، زنان باردار برای ابتلا به آن مستعدتر هستند. عفونت ادراری به دلیل عوارض بالقوه‌ای که می‌تواند بر مادر و جنین بگذارد، بسیار بااهمیت است. این پژوهش باهدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده در ارتقا رفتارهای پیشگیری‌کننده از عفونت ادراری در زنان باردار انجام‌شده است.مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن 110 نفر از زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان کرج به‌طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده‌ها، آزمایش کشت کامل ادرار و پرسش‌نامه طراحی‌شده بر اساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده بود که روایی و پایایی آن قبل از مطالعه تایید شد. داده‌های اولیه ابتدا با آزمون‌های آماری من ویتنی و همبستگی اسپیرمن به کمک نرم‌افزار 18 spss تحلیل شدند و سپس محتوای آموزشی بر اساس آن طراحی و اجرا شد. سه ماه پس از مداخله آموزشی، آزمون ثانویه با همان پرسش‌نامه اولیه انجام و داده‌ها بار دیگر تحلیل شدند.یافته‌ها: بعد از مداخله آموزشی، میانگین نمره سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده (نگرش، نرم‌های انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده و قصد رفتاری) در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به‌طور معناداری افزایش داشت. (05/0 > p). همچنین بعد از مداخله آموزشی میزان بروز عفونت ادراری در گروه مورد 3% و در گروه شاهد 11% بود که این کاهش از لحاظ آماری معناداری بود (05/0p < ).نتیجه‌گیری: برنامه آموزش بهداشت طراحی‌شده مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده در ارتقا رفتارهای پیشگیری‌کننده از عفونت ادراری موثر است. کنترل، پایش و پیگیری آموزشی در اجرای این برنامه‌ها توصیه می‌شود