الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی باسیل‌های گرم منفی جداسازی شده از کشت ادرار مراجعین بزرگسال و سرپایی آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان ولی‌عصر شهرستان فسا طی سال‌های 1391 و 1392

مقدمه: عفونت مجاری ادراری یکی از رایج‌ترین عفونت‌های انسانی است. تجویز نامناسب آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان این عفونت موجب افزایش مقاومت پاتوژن ها نسبت به دارو می‌شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی باسیل‌های گرم منفی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها در بیماران بزرگسال مبتلا به عفونت مجاری ادراری است که در طی سال‌های 1391 و 1392 به آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان ولی‌عصر شهرستان فسا مراجعه کرده‌اند.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 1108 مورد کشت ادرار مثبت مربوط به بیماران سرپایی و بزرگسال مراجعه‌کننده به آزمایشگاه بیمارستان ولی‌عصر شهرستان فسا انجام شد. نمونه‌های ادرار روی محیط‌های بلاد آگار و مک کانکی آگار کشت داده شدند و باکتری‌های رشد یافته روی پلیت ها با روش‌های بیوشیمیایی مرسوم شناسایی شدند. آزمون‌های حساسیت سنجی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها به روش انتشار- دیسک و مطابق با استاندارد clsi انجام شد.نتایج: در 12/92% از نمونه‌ها، عامل عفونت ادراری باسیل‌های گرم منفی بودند. باکتری‌های ایزوله شده بالاترین مقاومت خود را نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های کوتریموکسازول (7/54%)، سفالوتین (6/55%)، سفیکسیم (45%) و نالیدیکسیک اسید (6/43%) نشان دادند. بیش‌ترین میزان حساسیت باکتری‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین (74%)، جنتامایسین (56%)، نیتروفورانتویین (9/64%) و سفتریاکسون (2/58%) مشاهده شد.نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که باسیل‌های گرم منفی، به‌خصوص باکتری اشریشیاکولی، رایج‌ترین باکتری‌های عامل عفونت مجاری ادراری می‌باشند و اکثر سویه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج در درمان مقاوم بودند.