شناسایی مقاومت القایی به کلیندامایسین در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین به روش آزمایش D-zone

مقدمه: با افزایش میزان بروز انواع عفونت‌های ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس به ویژه سویه های مقاوم به متی سیلین (mrsa)، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های موثری همچون کلیندامایسین و اریترومایسین برای درمان عفونت‌های سیستمیک و موضعی ایجاد شونده به وسیله این ارگانیسم بیش‌تر شده است. با این حال، نگرانی از احتمال ظهور مقاومت به کلیندامایسین در طی درمان، برخی از پزشکان را از تجویز آن دلسرد می‌کند. هدف از این مطالعه شناسایی مقاومت القایی کلیندامایسین در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین بود.روش کار: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، تعداد 100 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از نمونه های بالینی از آزمایشگاه های بیمارستان‌های شهید فقیهی، نمازی و mri شیراز جداسازی و پس از انجام آزمایش‌های میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی مورد تایید نهایی قرار گرفتند. پس از تعیین سویه های مقاوم به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن، شناسایی سویه های دارای مقاومت القایی به کلیندامایسین به کمک آزمایش d-zone مطابق با دستورالعمل سازمان استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی (clsi) انجام شد. یافته‌ها: نتایج آزمایش حساسیت آنتی‌بیوتیکی نشان داد که از 100 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس، 44 نمونه (44%) به متی‌سیلین مقاوم هستند و میزان مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین به ترتیب 46% و 51% بود. بر اساس نتایج آزمایش d-zone، 10 ایزوله (10%) شامل 8 ایزوله فنوتیپ dو 2 ایزوله فنوتیپ d+، دارای مقاومت القایی به کلیندامایسین بودند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که انجام این آزمایش در آزمایشگاه های بالینی با هدف شناسایی مقاومت القایی به کلیندامایسین و گزارش آن به پزشک به منظور عدم تجویز هم زمان این دو آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های ناشی از سویه های با مقاومت القایی نسبت به کلیندامایسین و جایگزین نمودن رژیم درمانی مناسب دارای اهمیت فراوانی است