اثر فعالیت با شدت بیشینه بر سلول‌های سیستم ایمنی موش‌های صحرایی دیابتی

مقدمه: دیابت یک اختلال متابولیکی است که به دنبال کاهش میزان ترشح انسولین حادث می‌شود. ورزش عامل مهمی در کنترل دیابت و موثر روی سیستم ایمنی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین با شدت بیشینه بر تعداد سلول‌های سیستم ایمنی خون محیطی در موش‌های صحرایی دیابتی شده بود.روش کار: در این تحقیق تجربی 28 سر موش صحرایی ماده سفید، نژاد ویستار با میانگین وزنی 20 ±260 و سن 80 روز به طور تصادفی به چهار گروه هفت تایی گروه کنترل، دیابتی بدون تمرین، دیابتی با شوک الکتریکی و دیابتی تمرین کرده تقسیم شدند. پس از چهار هفته دویدن بر روی تردمیل، نمونه های خونی از گروه ها اخذ و برای تعیین تعداد سلول‌های سیستم ایمنی خون به آزمایشگاه ارسال شد.یافته‌ها: در شمارش گلبول‌های سفید در گروه دیابتی تمرین کرده (گروه با فعالیت بیشینه) در مقایسه با گروه های کنترل و دیابتی تمرین نکرده، تعداد لنفوسیت ها افزایش (05/0p?) و تعداد مونوسیت ها و نوتروفیل ها کاهش معناداری را نشان داد (05/0p?). تعداد ایوزینوفیل ها در گروه دیابتی با فعالیت بیشینه در مقایسه با گروه دیابتی تمرین نکرده، کاهش داشت که در سطح 05/0p? معنادار نبود.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین بیشینه در موش‌های دیابتی باعث افزایش لنفوسیت ها و کاهش مونوسیت ها و نوتروفیل ها نسبت به گروه دیابتی تمرین نکرده می‌شود. در بین سلول‌های سیستم ایمنی موش‌های دیابتی تمرین کرده، بیش‌ترین فراوانی مشاهده شده مربوط به لنفوسیت ها و کم‌ترین فراوانی مربوط به ایوزینوفیل ها بود.