مقایسه دستیابی به اهداف آموزشی کارآموزی داخلی و جراحی یک به روش مربی ثابت و غیرثابت از دیدگاه دانشجویان

مقدمه: اصلی ترین بخش آموزش پرستاری، آموزش بالینی است. دو روش آموزشی در این زمینه استفاده از چند مربی برای یک گروه از دانشجویان (مربی غیر ثابت) و یا یک مربی برای یک گروه از دانشجویان در همه بخش ها می باشد (مربی ثابت). این مطالعه به منظور مقایسه میزان دستیابی به اهداف آموزشی کارآموزی بالینی به روش مربی ثابت و غیر ثابت طراحی و اجرا شده است.روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است. 88 نفر از دانشجویان پرستاری که درس کارآموزی داخلی- جراحی یک را انتخاب کرده بودند از دو دوره تحصیلی متوالی به روش سرشماری انتخاب شدند و طی دو سال پی در پی به روش مربی ثابت (43 نفر) و غیرثابت (45 نفر) و با طراحی دو سو کور آموزش داده شدند. بخش های بالینی و مربیان در هر دو گروه ثابت بودند. داده ها در پایان ترم تحصیلی با استفاده از چک لیست خودارزیابی جمع آوری و با محاسبه میانگین، انحراف استاندارد و آزمون تی مستقل تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمرات خودارزیابی دانشجویان در گروه مربی ثابت 55/0±67/1 و در گروه مربی غیر ثابت 61/0±98/1 بود. در مقایسه میانگین های دو گروه به کمک آزمون آماری تی مستقل اختلاف معنادار آماری مشاهده شد (p < 0.05, f:1.32 ). بحث و نتیجه گیری: استفاده از روش مربی غیرثابت در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری پیشنهاد می شود.