بررسی اثر آموزش روی چگونگی استفاده از داروها در فرایند احیا قلبی-ریوی و مغزی

مقدمه: احیا قلبی، ریوی و مغزی، یک فرایند مهم و پیچیده در درمان ایست قلبی- ریوی است که عوامل بسیاری روی میزان موفقیت و کیفیت آن اثر می گذارند. هدف این مطالعه بررسی چگونگی استفاده از داروها در طی فرآیند احیا ، مقایسه آن با استانداردهای موجود و تعیین تاثیر آموزش در این زمینه است.روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، تمامی کارکنانی که در فرایند احیا قلبی- ریوی بخش اتفاقات بیمارستان پیمانیه مشارکت داشتند به عنوان واحدهای پژوهش در نظر گرفته شدند. با توجه به هدف اصلی پژوهش، قبل از ارایه هر گونه آموزش، عملکرد واحدهای پژوهش در سی فرآیند احیا قلبی- ریوی با استفاده از یک فهرست وارسی مشاهده ای محقق ساخته سنجیده شد. سپس با برگزاری یک کارگاه آموزشی برای تمامی افراد، مجدداً عملکرد آنان در سی فرایند احیا قلبی - ریوی سنجیده و داده های دو مرحله با یک دیگر مقایسه شدند.یافته‌ها: مقایسه داده های دو مرحله نشان می‌دهد میزان استفاده استاندارد از داروها در طی فرایند احیا قلبی- ریوی پس از آموزش افزایش یافته، اما این افزایش به جز در مقدار میانگین مصرفی اپینفرین (001/0=p) در بقیه موارد از نظر آماری معنادار نبوده است. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که با ارزیابی مداوم فرایند احیا و برگزاری کارگاه های آموزشی و ارایه بازخورد مناسب به افراد درگیر می‌توان میزان کاربرد استاندارد داروهای مصرفی در این فرایند را افزایش داد.