اثربخشی درمان فراشناخت بر سبک های یادگیری و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر جهرم

مقدمه: تقویت راهبردهای درمان فراشناخت در خودپنداره و عملکرد آموزشی می تواند گامی مهم و اساسی جهت شناسایی، بهبود و درمان بالینی مسائل روانشناختی و ارتقای سلامت روان باشد. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی درمان فراشناخت بر سبک های یادگیری و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر جهرم است.روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل با گمارش تصادفی بر جامعه آماری دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر جهرم انجام شد. گردآوری داده ها با روش خوشه ای چند مرحله ای، 72 آزمودنی انتخاب و در هر گروه 36 نفر قرار داده شد. گروه های آزمایش، طی 10 جلسۀ هفتاد دقیقه ای فراشناخت درمانی گروهی را دریافت کردند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه استاندارد است. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره با استفاده از نرم افزار آماری 28 spss انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله آموزش راهبردهای فراشناخت موجب افزایش معنی دار میانگین سبک های نوشتاری از( 4.72 به 5.44) و دیداری از (3.17 به 4.67) و همچنین خودپنداره تحصیلی از (72.36 به 81.14) شد (0.05>p). همچنین مداخله موجب کاهش معنی دار میانگین دو سبک یادگیری شنیداری از (5.08 به 3.86) و حرکتی از (3.03 به 2.06) شد (0.05>p). شاخص مجذور جزی اتا نشان داد مداخله آموزش راهبردهای فراشناخت بیشترین اثربخشی را بر سبک حرکتی با ضریب 0.154 و خودپنداره تحصیلی با ضریب 0.153 داشت.نتیجه گیری: درمان فراشناخت به عنوان رویکرد درمان بالینی بر بهبود سبک های یادگیری و خودپنداره تحصیلی اثرگذار است و در مجموع برای ارتقاء سلامت روان، بهبود یا درمان در مسائل سلامت روانشناختی و خارج از حیطه تحصیلی بسیار اثربخش هست.

the effectiveness of metacognitive therapy on learning styles and academic self-concept of secondary school girls in jahrom

introduction: strengthening metacognitive therapy strategies in self-concept and academic performance can be a crucial step in identifying, improving, and clinically treating psychological issues and promoting mental health. the aim of the present study was to investigate the effectiveness of metacognitive therapy on learning styles and academic self-concept of secondary school girls in jahrom.materials methods: this research was carried out in terms of practical purpose and quantitative research method of semi-experimental and pre-test and post-test design with experimental and control groups and random assignment on the statistical population of secondar school girls in jahrom. seventytwo subjects were selected by multistage cluster sampling method and 36 individuals placed in each group. the experimental groups underwent group metacognitive therapy during ten 70-minute sessions.the tools of this research were questionnaire. statistical analysis was performed using univariate and multivariate covariance analysis and spss. v. 28 software.results: the results of the showed that the metacognitive strategies training intervention significantly increased the average of written (from 4.72 to 5.44) and visual styles (from 3.17 to 4.67), as well as academic self-concept (from 72.36 to 81.14) (p<0.05). also, the intervention caused a significant decrease in the average of two learning styles: listening (from 5.08 to 3.86) and movement (from 3.03 to 2.06) (p<0.05). the partial eta squared index showed that the metacognitive strategies training intervention had the most effectiveness on movement style and academic self-concept with thecoefficient of 0.154 and 0.153, respectively .conclusion: metacognitive therapy is effective in improving learning styles and academic self-concept as a clinical treatment approach, and overall, it can promote mental health, and improve or treat psychological health issues outside the academic field .