بررسی تاثیر مسیر بالینی بر رفتارهای خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه:نارسایی قلبی با شیوع پیش رونده و مرگ و میر بالا همراه بوده و شیوع این بیماری علیرغم پیشرفت‌های پزشکی در حال افزایش است. مسیر بالینی روشی برای مدیریت مراقبت از بیمار در دوره زمانی مشخص با هدف بهبود کیفیت مراقبت، کاهش خطرات و افزایش رضایت بیمار است.لذا این تحقیق با هدف تاثیر مسیر بالینی بر رفتارهای خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام گرفت.روش کار:این مطالعه مداخله ای، روی 81 بیمار با تشخیص نارسایی قلبی در بیمارستان حشمتیه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1400-1398 انجام شد. بیماران به روش تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. پس از ترخیص، به بیماران گروه مداخله در مورد روش اجرای مسیر بالینی آموزش های لازم داده شد. بیماران گروه کنترل فقط دریافت کننده آموزش معمول از سوی بیمارستان بودند. سپس برای همه بیماران به طور مستمر در فاصله زمانی هر یک ماه تا سه ماه پرسش نامه خودمراقبتی و کیفیت زندگی تکمیل شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های مربع کای،دقیق فیشر، تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، تی زوجی و من- ویتنی استفاده شد. یافته‌ها:میانگین و انحراف معیار سن بیماران گروه مداخله 5.74 ± 57.43 و گروه کنترل 4.76 ± 61.70 سال بود.نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری نشان داد که در سه مرحله اندازه‌گیری بین میانگین نمره خودمراقبتی و نمره کیفیت زندگی گروه مداخله تفاوت آماری معنی‌داری وجود دارد(0/001>p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه اثربخشی مسیر بالینی را بر بهبود رفتارهای خودمراقبتی و بهبود کیفیت زندگی بیماران با تشخیص نارسایی قلبی تایید کرد. بنابراین، به نظر میرسد درگیر کردن بیماران در رفتارهای مراقبت از خودِ ثمربخش منجر به بهبود رفتارهای خودمراقبتی شده و به دنبال آن روی کیفیت زندگی آنان نیز تاثیر خواهد داشت.

assessment the effect of clinical path on self-care behaviors and quality of life of heart failure patients

introduction:heart failure is associated with progressive prevalence and high mortality,and the prevalence of this disease is increasing despite medical advances.a clinical pathway is a method for managing patient care over a defined period of time with the goal of improving the quality of care, reducing risks, and increasing patient satisfaction. therefore, this research was conducted with the aim of the assessment of the clinical course on self-care behaviors and quality of life patients with heart failure.materials and methods: this interventional study was conducted on 68 patients diagnosed with heart failure in heshmatieh hospital under sabzevar university of medical sciences in 2019-2021. patients were randomly divided into two control and intervention groups.after ensuring the discharge, the patients of the intervention group were taught about the purpose of conducting the research and the method of implementing the clinical path.patients in the control group received routine training from the hospital.serially,every one to three months, self-care and quality of life questionnaires were completed for the patients. results:the average age of patients in the intervention group is 57.43 ± 5.74 and in the control group is61.70 ± 4.76. the results of the analysis of variance test with repeated measures showed that there is a significant difference between the average self-care score and quality of life score of the intervention group in the three stages of measurement conclusion:the results of this study confirmed the effectiveness of the clinical pathway on improving self-care behaviors and improving the quality of life of patients diagnosed with heart failure.