اثر کاتچین بر سطح سرمی سایتوکین‌های التهابی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و آسیب اکسیداتیو dna بافت تخمدان در موش های صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: اختلالات هورمونی به همراه استرس اکسیداتیو و التهاب در بافت تخمدان موجب عدم تخمک گذاری در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) می شود. کاتچین از مهم ترین فلاونوئیدهای چای سبز (camellia sinensis) می باشد. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی کاتچین، هدف از این مطالعه تعیین اثر کاتچین بر سطح سرمی سایتوکین های التهابی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و آسیب اکسیداتیو dna بافت تخمدان در موش های صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه مساوی (6=n) شاهد (محلول سالین، 24 روز، تزریق داخل صفاقی)، pcos تیمار نشده (محلول سالین، 24 روز، تزریق داخل صفاقی) و pcosتحت تیمار با کاتچین (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم، 24 روز، تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. سندرم تخمدان پلی کیستیک در گروه های مبتلا به pcos، با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرات (40 میلی گرم بر کیلوگرم) القاء شد. در پایان دوره درمان، سطح سرمی il-1β ،tnf-α و il-6، همچنین سطح آنزیم های sod،cat ، gpx و میزان mda و hodg-8 در بافت تخمدان توسط روش الایزا سنجش شد. یافته ها: در مقایسه با گروه pcos تیمار نشده، سطح سرمی il-1β tnf-α و il-6، در گروه های تیمار شده با غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم کاتچین، وابسته به دوز تزریقی به طور معنی داری کاهش، سطح آنزیم های sod،cat ، gpx بافت تخمدان به طور معنی داری افزایش و میزان mda و hodg-8 به طور معنی داری کاهش یافت (0.05>p). نتیجه گیری: کاتچین موجب کاهش سطح سرمی سایتوکاین ها، افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب اکسیداتیو dna بافت تخمدان در موش های صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک می شود.