ارتباط بین استحکام روانی با شادکامی در ورزشکاران جانباز و معلول شهر شیراز در سال 1395

مقدمه: در چند دهه اخیر جنبه های روان شناختی موردتوجه پژوهشگران حیطه جانبازان و معلولین قرارگرفته است، اما بررسی هم زمان متغیرهای شادکامی و استحکام روانی، آن هم در ورزشکاران جانباز و معلول بررسی نشده است. پژوهش حاضر باهدف ارتباط بین استحکام روانی با شادکامی در ورزشکاران جانباز و معلول طراحی و اجرا شد.روش کار: روش اجرای پژوهش از نوع مقطعی توصیفی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه ورزشکاران جانباز و معلول شهر شیراز در سال 1395 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه های شادکامی آکسفورد آرجیل (1989) و استحکام روانی کلاف (2002) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 انجام شد. سطح معناداری (p<0/05) در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد که ضرایب همبستگی به دست آمده از رابطه ی بین شادکامی با نمره کل استحکام روانی (0/453=r)، نمرات زیر مقیاس های چالش (0/592=r)، تعهد (0/230=r)، کنترل هیجانی (0/258=r)، اعتمادبه نفس در توانایی (0/497=r) و اعتمادبه نفس بین فردی (0/228=r) معنا دار هستند (p<0/05) ، اما ضریب همبستگی بین شادکامی با کنترل زندگی (0/184=r) معنادار نمی باشد (p>0/05) . همچنین مشخص شد که از بین متغیرهای مستقل، دو متغیر چالش (0/350=r^2) و اعتمادبه نفس در توانایی (0/450=r^2)، پیش بین شادکامی هستند.نتیجه گیری: وجود ارتباط مثبت و معنادار بین استحکام روانی و شادکامی و به ویژه بالا بودن آن ها در جانبازان و معلولین ورزشکار نشان می دهد که فعالیت های بدنی ممکن است موجب افزایش استحکام روانی و شادکامی و به طورکلی بهبود سلامت روانی در بین جانبازان و معلولین شود.