ارزیابی زوال پذیری نمونه هایی از تراورتن ها در مقابل تبلور نمک با استفاده از پارامترهای شاخص تجزیه و سرعت تجزیه

یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار روی دوام و زوال پذیری سنگ های ساختمانی تبلور نمک های محلول است. سولفات منیزیم از نمک های متداول و مخرب است که می تواند باعث زوال پذیری سنگ های ساختمانی شود. از این رو ضروری است قبل از انتخاب یک سنگ برای استفاده در نمای بیرونی ساختمان ها به این موضوع توجه ویژه ای شود. در تحقیق حاضر از پارامترهای شاخص تجزیه و سرعت تجزیه برای ارزیابی زوال پذیری نمونه هایی از تراورتن ها در مقابل تبلور نمک سولفات منیزیم استفاده شده است که می توان به عنوان یک معیار مقاومت نمونه‌ها در مقابل تبلور نمک از آن ها استفاده کرد. بدین منظور 15 نمونه تراورتن از مناطق مختلف ایران تهیه شد و علاوه بر مطالعات سنگ‌شناسی، تعدادی از ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آن ها شامل چگالی، تخلخل، جذب آب، مقاومت فشاری تک محوری و کششی برزیلین اندازه گیری شد. سپس آزمایش تبلور نمک در محلول سولفات منیزیم تا 60 چرخه انجام شد و بر اساس افت وزنی و همچنین وضعیت ظاهری نمونه ها، پارامترهای شاخص تجزیه و سرعت تجزیه برای هر نمونه تعیین و ارتباط آن ها با تخلخل موثر، مقاومت کششی برزیلین و افت وزنی نمونه ها با انجام آنالیزهای رگرسیون برقرار شد. نتایج نشان می دهد سرعت تجزیه همبستگی بالایی با تخلخل موثر، مقاومت کششی برزیلین و افت وزنی نمونه ها دارد در صورتی که برای شاخص تجزیه اینگونه نیست. همچنین نتایج نشان می دهد ویژگی های ساختاری نمونه ها، تخلخل موثر و مقاومت کششی برزیلین از عوامل مهم کنترل کننده دوام نمونه ها در مقابل تبلور نمک می باشند.