اثر فرایند ذوب و انجماد بر روی شاخص دوام وارفتگی و مقاومت کششی برزیلی توف‌های سازند کرج

توف‌ها سنگ‌های آذر آواری هستند که ضخامت قابل توجهی از سازند کرج را در منطقه البرز به خود اختصاص داده‌اند و به عنوان یکی از مصالح ساختمانی پرمصرف در سازه‌های تهران و استان‌های همجوار آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این پژوهش با نمونه‌برداری از توف‌های سازند کرج در محدوده شمال تهران، البرز و قزوین، ویژگی‌های سنگ‌شناسی و خصوصیات فیزیکی و مکانیکی نمونه‌ها، مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی اثر ذوب و انجماد بر روی مقاومت کششی، آزمون ذوب و انجماد در 80 سیکل بر روی نمونه‌ها انجام شد و مقاومت کششی برزیلی در چرخه‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین پس از انجام آزمون ذوب و انجماد بر روی نمونه‌های دوام در چرخه‌های 15، 30 و 60 اقدام به انجام آزمایش دوام وارفتگی در پنج سیکل گردید. با استفاده از نتایج بدست آمده، دوام‌پذیری دراز مدت توف‌ها توسط مدل تابع تخریب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پارامترهای مدل تابع تخریب (ثابت سرعت تخریب و نیمه‌عمر) بدست آمده از آزمون دوام وارفتگی و مقایسه آن با مشاهدات توصیفی در طول آزمایش نشان می‌دهد که پارامتر شاخص دوام وارفتگی نمی‌تواند برای ارزیابی ثابت سرعت تخریب و تعیین نیمه‌عمر نمونه‌های مورد مطالعه بکار رود. ثابت سرعت تخریب و نیمه‌عمر بدست آمده با استفاده از آزمون مقاومت کششی برزیلی در چرخه‌های مختلف ذوب و انجماد نشان می‌دهد که سرعت تخریب نمونه‌ها متفاوت بوده که می‌بایستی در کاربری نمونه‌ها در نظر گرفته شود.

The effects of petrographic characteristics on engineering properties of conglomerates from Famenin region, northeast of Hamadan province

A significant portion of the Karaj Formation in Alborz region is made of tuffs.  Tuffs are readily used as construction material in various types of structures in Tehran and its neighboring provinces.  The current research studies the petrographical characteristics as well the physical and mechanical characteristics of tuff samples collected from the Karaj Formation in the northern parts of Tehran, Alborz, and Qazvin provinces. In order to study the effect of freezing and thawing on the tensile strength, an 80cycle freezing and thawing test was performed on the samples.  The Brazilian tensile strength was evaluated during difference cycles.  Subsequent to the freezing and thawing test, during cycles 15, 30, and 60, a slake durability test was attempted for five cycles.  Based on the observed data, the longterm durability of tuffs was evaluated using the decay function model.  The result yielded from the parameters of decay function model (decay constant and halftime) during the slake durability test were compared to those of descriptive observations during the experiment.  The results indicate that the Slake durability indicator cannot be used to evaluate the decay constant and the halftime of the samples being studied. The decay constant and the halftime yielded through the Brazilian tensile test at different cycles of the freezing and thawing experiment indicate that the decay rate of the samples were not uniform throughout samples.  It is recommended, here, that the varying rate of decay should be taken into considerations when samples are chosen for specific applications.