ارزیابی سازگاری خطوط فقر مطلق غذایی در استان‌های ایران: رویکرد نظریه ترجیحات آشکار شده

نتایج برخی بررسی ها نشان داده اند، در جایی که درجه توسعه یافتگی، شرایط آب و هوایی و قیمت های نسبی مواد خوراکی در بین مناطق متفاوت است، تعیین یک خط فقر ملی برای همه مناطق تصویر واقعی از فقر را در کشور ارائه نمیدهد. در چنین شرایطی محاسبه خطوط فقر منطقه ای بر خط فقر ملی ترجیح دارد. این بررسی حاضر به دنبال آن است تا با بهره گیری از نظریه ترجیحات آشکار شده این فرضیه را برای ایران مورد آزمون و تحلیل قرار دهد. در این راستا خطوط فقر مطلق استانی براساس اطلاعات و آمار طرح جامع الگوی مصرف مواد غذائی خانوار انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی ایران و طرح هزینه و درآمد خانوارهای شهری مرکز آمار مربوط به سال 1931 محاسبه و آزمون سازگاری آنها با اصول نظریه ترجیحات آشکار شده انجام گرفته است. نتایج گویای آن است که خط فقر مطلق استانی حتی با انجام تعدیل هایی در اغلب استانها، با هم سازگار نیستند و در نتیجه استفاده از یک خط فقر ملی نمی تواند مناسب باشد. این نتیجه پیشنهاد میکند، برای هر استان باید یک سبد غذایی جداگانه با توجه به اقلام غذایی در دسترس تر تعریف و خطوط فقر استانی با استفاده از این سبدهای استانی محاسبه شود.