ارزیابی کارایی شعب بانک کشاورزی با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده‌ها و تعیین یک شاخص تلفیقی (مطالعه موردی استان مازندران)

بانکداری یکی از پیچیده‌ترین صنایع در جهان است و سهم بسزایی در اقتصاد هر کشوری دارد. لذا، به‌رغم افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی در صنعت بانکداری، بهبود عملکرد شعبه‌ها، جهت حفظ رقابت، امری ضروری است. در این تحقیق با استفاده از مدل‌های تحلیل پوششی داده‌ها در دو مرحله،‌ عملکرد 25 شعبه اصلی بانک کشاورزی استان مازندران در سال 1393 بر پایه سه رویکرد جذب منابع، تخصیص کاربردها و سودآوری ارزیابی شده است. رویکرد جذب منابع بررسی می کند که یک شعبه چطور می‌تواند با استفاده از تجهیزات و کارکنان خود (به عنوان ورودی) به گردآوری سپرده (به عنوان خروجی) بپردازد. رویکرد تخصیص کاربردها بررسی می کند که یک شعبه چگونه می‌تواند سپرده‌ه‌های گردآوری شده و مطالبات وصولی از مشتری (به عنوان ورودی) را برای اعطای تسهیلات (به‌عنوان خروجی) به کار گیرد. رویکرد سودآوری برای اندازه‌گیری سوددهی شعبه‌ها بر پایه هزینه‌ها به عنوان ورودی و درآمدها به عنوان خروجی به‌کار می‌رود. برای تعیین شاخص‌های ورودی و خروجی متناسب با هر رویکرد، ضمن مطالعه تحقیقات کاربردی در این زمینه، بر پایه نظر و دیدگاه کارشناسان و مدیران بانک اقدام، و به شناسایی شاخص‌ها پرداخته شد. در مرحله‌ی اول پس از تعیین کارایی نسبی هر شعبه از رویکردها‌ی یاد شده، شعبه‌های ناکارآ و واحد الگوی هر شعبه‌ی ناکارآ، تحت رویکرد مورد بررسی، معرفی‌ شده‌اند. سپس در مرحله دوم، بر پایه تلفیق کارایی‌های به دست آمده از سه رویکرد یاد شده یک شاخص عددی برای هر شعبه برای رتبه‌بندی کلی به‌دست آمده است. بر پایه نتایج به دست آمده، شعبه‌ی ساری رتبه‌ی اول و شعبه‌ی چالوس رتبه‌ی آخر را به لحاظ کارآیی کسب کرده‌اند.