بررسی ابعاد کمبود آموزشی در جامعه‌ی روستایی ایران با تمرکز بر دانش اطلاعاتی و اولویت های رویارویی با آن

فقر پدیده یی چند بعدی است و کمبود آموزشی یکی از جنبه های آن است. هدف این مطالعه، شناخت ابعاد و ماهیت کمبود آموزشی در جامعه‌ی روستایی ایران، و یافتن راه‌برد های مناسب برای مبارزه با آن است. به این منظور از شاخص های دانش اطلاعاتی، نسبت سرشمار تنگ‌دستی، نسبت شکاف فقر، و فن رتبه بندی بر اساس شباهت به بهترین راه حل استفاده شد. آمار و اطلاعات پژوهش مربوط به خانوارهای روستایی سراسر کشور در سال 1387 است که از طرح نمونه گیری هزینه و درآمد خانوار، که در سطح ملی توسط مرکز آمار ایران اجرا می شود، به‌دست آمده است. نتایج نشان داد که کمبود آموزشی بر همه‌ی خانوارهای روستایی حاکم است. عمق و کیفیت کمبود آموزشی حاکم بر این خانوارها به گونه یی است که به‌طور متوسط خانوارهای روستایی به بیش از دو پنجم امکانات و تسهیلات آموزشی دست‌رسی ندارند. بر اساس نتایج، مهم‌ترین راه‌برد رویارویی با کمبود آموزشی، گسترش اینترنت و افزایش تعداد کاربران آن است. پس از آن در بعد آموزش رسمی، پرداختن به آموزش عالی، و در بعد پذیرش و به‌کارگیری اطلاعات، انتشارات به ویژه کتاب و کتاب خوانی اهمیت بالایی دارد.