ارزیابی توانایی مدل‌های تحلیل پوششی داده‌های فازی بازه‌ای و استوار در تعیین کارایی واحدهای پرورش مرغ گوشتی استان خوزستان

وجود عدم حتمیت در داده‌های مورد استفاده در الگوی تحلیل پوششی داد‌ه‌ها امری پرهیز‌ناپذیر بوده و ضرورت استفاده از الگوهایی که توانایی کنترل این عدم حتمیت را دارا باشند، به شدت احساس می‌شود. در این بررسی، به تعیین کارایی واحدهای مرغداری گوشتی استان خوزستان پرداخته شده و به منظور لحاظ شرایط عدم حتمیت، از مدل تحلیل پوششی داده‌های استوار (rdea) و فازی بازه‌ای (fidea) استفاده شد. داده‌های مورد نیاز با توزیع و تکمیل 105 پرسشنامه به صورت مصاحبه حضوری و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای در سال 1396 گرد‌آوری شد. ارزیابی توانایی این دو مدل در برآورد کارایی واحدهای مرغداری با کمک شبیه‌سازی مونتکارلو انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که میانگین کارایی فنی کل مرغداری‌ها در مدل rdea در سه سطح احتمال 10، 50 و 100 درصد به ترتیب برابر 88%، 91% و 93% می‌باشد. نتایج مدلfidea  نشان داد که چنانچه سطح فراسنجه α (استفاده بهینه از عامل‌های تولید) افزایش یابد، میانگین کارایی مرغداری‌های نیمه‌صنعتی و صنعتی افزایش می‌یابد. کاربرد نهاده‌های هزینه‌ی دارو، برق، آب و مساحت در مرغداری‌های صنعتی و نهاده‌های مساحت و شمار نیروی‌کار در مرغداری‌های نیمه‌صنعتی از نظر فنی ناکارا است. در این راستا، آموزش اصول پرورش طیور، مدیریت بهتر کابرد نهاده‌ها، تخصیص منبع‌های تولید و روش استفاده از تجهیزات در مرغداری‌ها برای افزایش کارایی پیشنهاد شد. نتایج شبیه‌سازی مونت‌کارلو نشان داد که میانگین درصد سازگاری رتبه‌بندی برای داده‌های شبیه‌سازیشده در همه‌ی سناریو‌های عدم حتیمت در مدل rdea بیشتر از مدل fidea بوده و در این راستا، استفاده از نتایج آن برای بهبود وضعیت واحدهای ناکارا مناسب به نظر می‌رسد.